7 (июль), 2018

Бар һөнәребезгә канәгать булмыйк Аллаһ гыйшкы хакына; Тәңре мәрхәмәтенә каршы килмик Аллаһ гыйшкы хакына.

Туфан умырзаялар, ромашкалар, резедәләр, агылган болытлар шагыйре буларак күбрәк билгеле. Елмая торган Туфан бар. Әче телле Туфан бар. Халык арасында таралган бик усал юллары бар.

Кайда минем тиле хыялларым?..

Тинчурин театрында «Актаныш талантлары» кичәсе булып узды...

Көн-төн яңгыр коядыр, Океан якынгадыр.

Бар җиһанны тезләндереп, дөнья тетрәткән Бүрелек качкан, җуелган төрки йөрәктән.

Таш сукмаклар арасыннан Мин – адашкан баласына Авыл карый...

Татар мин, төптән-тирәннән, Тамырым, каным татар.

...Сине куандырып яшәү – төп максатым бу Җирдә.

Язучылар утырышында гомер буе түргә узмыйча, ишек катында гына утырырга күнеккән Батулла беркөнне түргә барып утыра. Фәрваз Миңнулла аңа әйтә: – Нигә син түргә үрләдең әле? – ди.

Бу уңышның юллары исә бер дә җиңел генә булмаган. Аның нәкъ егерме еллык тарихы бар. Апас районы Борнаш урта мәктәбенең унынчы сыйныфын тәмамлап, Казанга чыгып киткән 1984 ел – зур юлның башы.

Әниле, әнисез еллар бар...

Авылдашыбыз Фәрит, армиягә киткәч, Мәскәүдә хезмәт итә. Егет сабыр холыклы, тырыш һәм дә алтын куллы иде… Кайтырына бер ай калгач, часть командиры аны хәрби округ генералының дачасын төзергә җибәрә...

«Үчти-үчти» эзләп, күңелемнән Тезләреңә килеп сыенам...

Эльс Гадел: – Мин Ринат Мөхәммәдинең «Сират күпере» романын сукырларга укып чыктым.

Төшләремә яланаяк керәм...

Гомумән әйткәндә, теге дөньяга да ишекләр ачык һәм «всегда пожалысты».

Бабаң калхузга кермәгән өчен күрмәгәннәр калмады инде, балам. Башта бөтен мал-мөлкәтне пыран-заран китерделәр, муллалык итүен тыйдылар, хәерчегә калдык. Әткәй белән инәй төнлә кайтып керәләр иде, хәер сорашып. Аннан әткәйне кыйнап эштән чыгардылар. Мәчетнең аен кисеп, әткәйгә китереп ташладылар, мә, кабереңә кадарсың, дип. Ике сеңлем, бер энекәш ачтан үлде...

Гөләйза үзенә сарылган балалары белән суд каршына кереп басарга мәҗбүр булды, ул аларны үзеннән аерып ала алмады. Бу хәлне күргәч, олы яшьтәге хөкемдар каушап китте, ул хәзер аларны мәңгелеккә аеру турында карар чыгарырга тиеш иде. Бу хатынның һәм аның сабый балаларының язмышы турында соңгы сүзне ул әйтергә тиеш иде...

Чәчәк чәчәк буламыни, калса таҗсыз?

Төнлә Әкълим дусны йөрәге уята, ул даруын алырга дип кулын суза һәм шул килеш җан тәслим кыла. Кыскасы, 2004 елның 21 июлендә тынгысыз йөрәге тибүдән туктый...

Без – милләтнең ерак илчеләре – Туган илдән читтә яшибез...

Әйтче, айфон тоткан яшь иптәш: Кырлай болыннарын, Ашыт суын Кемнәр җырга салыр, без киткәч?

Күгәрчен булсаммы?! Читлекне онытып, Их, очар идем лә Иңендә болытның!

Гыйлемгә кирелек пәрдә булмасын Аллаһ гыйшкы хакына; Җанланыйк, кузгалыйк һәр җирдә Аллаһ гыйшкы хакына.

Әдипнең табышмакларга, серләргә тулы гомере могҗизаларга да бай. Без шуларга җавап табарга, аларны ачарга бурычлыбыз.

Гомернең мин шундый бер чатында... – Гел кызыл төс телим светофорга. Тик...

Төшләремә яланаяк керәм... Имеш, Йә мәктәпкә, йә кибеткә шулай барганмын...

Тәлгат Галиуллин – тулы бер гасыр шигъриятен өйрәнүгә сукмак салган, киләчәк тикшеренү юлларын билгеләгән галим, әдәбият тарихчысы, 1960 еллардан башлап бүгенге көнгә кадәр татар шагыйрьләре иҗатын даими һәм җентекле күзәтеп-бәяләп барган тәнкыйтьче дә.

Ага язлар, яна җәйләр, Әнә китә көз... Китәселәр килмәсә дә, Без дә китәрбез.

...Туган илне сөю башка монда – Һәр йорт саен элгән әләмен.

Әниле, әнисез еллар бар... Юк җанның әнисез чаклары!

Үтерепләр йолдыз «күрге кели», Һич югында айның китеген.

«Ник тудырдың мине шушы илдә? Җинаять бу, әни!»

Мин карт түгел идем ул заманда, Ә син исә – бигрәк яшь идең.

Песи асрау мәшәкатеннән курыктым, Әллә... бәхетле булудан? 

...Иң сәләтле бер баласын Үги иткән милләтем...