Язу карасыдай төннәрдә

Миннән акыллырак кешеләр бар, Ә мин үзем кемнән акыллы?

«Казан утлары»ның балкышы: язучы Зиннур Хөснияр белән әңгәмә

Видео

Мин көтәм (хикәя)

Тормыш иптәшең янда булып, тыныч кына балалар үстерүдә... Кая соң ул ир җилкәсе ышыклаган еллар?! Әллә шул тормышның кадерен белмәгән, бәяләмәгән өчен алды микән ходай ирен? Эх, бу ялгызлык! Кайдан сабырлыклар алырга да, ничек түзәргә?..

Уйламаган көнем юк... (дәвамы)

- Ужас, Гөлнира, минеке аякланды. Врачлар гомерлек гарип, дигәннәр иде. Кайтуыма тамчы да сөенмәде, әллә бар мин, әллә юк. ​​​​​​​- Минеке ещё хуже, Марочка. «Сагындым, кочагымда иркәләп йоклатыйм», ди. Йоклаганнар, ди. Фу, сасы! - Партнёрларны яңартыйк, Гөлнира. Тегеләр искерде!

Уйламаган көнем юк... (дәвамы)

Өч ишеккә - өч ачкыч. Өйдә тып-тыныч. Исәнме ул? - Халит! Йа, монысы нинди әкәмәт тагы: «аякланган» ир кулы белән өстәлгә таянган:​​​​​​​ - Кызларны «смирно» басып каршылыйбыз, Тәслимә, – дип, ул миңа табан өч кенә адым атлый да төптән үк киселгән агач кебек йөзтүбән ава...

Соңгы сорау (бәян)

Саф, чиста мәхәббәт турында хыялланган иде ул. Әмма хыялын көтеп җиткерә алмады, язмышы сукмагында сукыр юлчы сыман адашып йөрде дә сазлыкка кереп батты. Тәне генә түгел, җаны да пычранды. Ул пычракны инде бернинди сулар белән дә юып төшереп булмый. Калган гомерне шул кер белән үтәсе. — Бу — минем балам! Яраткан кешемнән! Бармыйм абортка, бармыйм!!! Аның әтисе бар! Ул миңа өйләнә. Мин баламның тууын телим! — дип җан талашты, аяк терәп карышты Ания.

Уйламаган көнем юк... (дәвамы)

- Сине уйламаган көнем юк, Тәслимә. - Ә син исемдә дә юк. - Үлем белән тартышканда да, күз алдымда идең. Син – минем өчен шифалы дару. - Син минем өчен агу.

Синдә тудым...

Ә менә «Казан утлары» журналында эшләгән елларым – аеруча мөһим чор. Тормыш тәҗрибәләрен куллану һәм исәпкә алу мондый күркәм журнал өчен бик тә кирәкле сыйфат булып чыкты.

Фәлсәфи төкерек

Америка Кушма Штатларында йөргән чакта мин бәхетле очракка туры килдем.

РАДИО ДӘВЕРЕН АЧКАН ӘДИП

Татар халкының легедар улы, хәрби язучы, армия һәм сәясәт эшлеклесе Шамил Усмановның тууына 125 ел

Камал театрында Газинур Морат иҗат кичәсе узачак

КЕШЕНЕКЕН АЛУ – ЯЗЫК (хикәянең дәвамы)

Бездә бит бөтенләй телсез-чукрак булуың яхшырак. Гомергә шулай килгән. Үземнең мәктәп коридорында дәрес биргән чакларым искә төшсә, тәннәрем чемердәп китә. Мондый якты класслардан тагын куып чыгармаслармы? Аллаһы Тәгалә һәркемне үз теле белән яралткан. Тигез итеп яралткан. Укытучылары – чит милләт вәкилләре аларга шуны төшендергән инде. Әти-әниләренең кайберләре оныткан булса да, балалары нәсел җебен ялгап, ана теленә кайтып бара әнә.