«Оясында ни күрсә...» әдәби әсәрләр бәйгесе

Машинасын туктатып, озак үкседе ул. Җаны үкседе. Күзеннән сытылып чыккан сыңар бөртек яше кырынган шома битеннән тәгәрәп төшүен дә сизмәде. Эчендә нидер өзелгән иде бүген. Ниндидер бик якын, бик кадерле нәрсә иде ул. Гомере буе кырыс хезмәттә булган ир, беркайчан да күз яшьләренә ирек бирмәгән ир аны сүз белән аңлатып та бетерә алмый иде.

Әти-әни – ике канат, Мине саклап йөртергә.

Рәхмәт инде, дәү әнием, Син – яхшы тәрбияче, Телефонны оныттырып, Китап укыткан өчен.

Әбиемә кайттым әле менә Каникулда аңа кунакка.