Соңгы чыккан сан
Проза
-
БӘХЕТ (хикәя)
Әнсар урыныннан торып, тәрәзә янына килде. Урамда яңгыр сибәли иде. Ул бүлмә буйлап арлы-бирле йөренә башлады, аның һәрбер адымыннан идән такталары сыкранып, сызланып куя иде сыман. Баскыч төбенә чыгып, тәмәкесен көйрәтеп җибәрде. Ашыкмыйча, сирәк кенә суырып тартты – уйлана иде. Йокы белән тынычлыгы да качты.
-
Пәрәвез җебе яки кыз әби кыйссасы (хикәя)
Аның ялгыз калуында үземне бик гаеплим, Хәмдия белән соңгы тапкыр очрашып, оныт мине, үз тормышыңны җайла, дип әйтергә ничә кат талпынсам да, батырлыгым җитмәде. Икебез ике якта...
-
Хәчтерүш (романның дәвамы)
Серләр дигәннән, егерме сыйныфташының күңел түрләрендә ниләр генә юктыр. Хәниф кайчагында дәрестә утырганда, курсташларын күзәтергә, аларның холыкларын ачарга тырыша. Менә бу Әлфия гел аның белән низагка керә, бөтенләй санламый. Нишләп масая, нишләп тәкәбберләнә?
-
Сабакташлар (хикәя)
– Ба! Кемне күрәм мин! Чанга, синме бу?! Хәзер күңелем тыныч – машина чиста булачак! «Бишле»гә генә укыган кеше үз куллары белән югач, минем чибәркәй чынлап та тәртиптә булачак! – диде ул мыскыллы көлемсерәп һәм машина юучыга якынрак килеп басты.
-
«ИЗГЕ» ЯЛГАН (повестьның дәвамы)
«Кунак» тыкрыкка борылды. Тимер капкалы йорт... Күмәк хуҗалыкларның кодрәтле чагы! Хуҗалары – дөнья кендеге. Аларның өе биек, өйрәсе – куе. «Әгәренки перси ат караучы яки дә сыер савучы кебек ярлы яшәсә, халык аны санламый». Фельетон героеның фәлсәфәсе. Сыбызгысын шәп сызгырткан иде абзаң.
Соңгы язмалар
-
«Халкым җырын саклый алсам иде...» (дәвамы)
«Җеннәре килеште» аларның, Зәкуан чынлап торып иҗатка кереп китте, шигырьләр җыентыгы чыгарды. Туфан ага исә: «Талантың бар, яз!» – дип, күңелен үсендереп торды һәм, «Рөстәм дуска...» дип язып, берничә китабын да бүләк итте.
-
Мин артык бәхетле күпләрдән...
Зыян юк...
-
БАКЫЙ УРМАНЧЕ ХАТИРӘЛӘРЕ (дәвамы)
1930 ел. Мәскәү. Зур Лобян урамында бик матур өйдә урынлашкан ЧК (ГПУ) эчке төрмәсендә (камера 3 булса кирәк, яхшы хәтеремдә калмаган, беренче кат тәрәзәләре капланган, бары күкне генә бераз төннәрен күрергә мөмкин иде) ярты елдан артык утырдым.
-
Халәт
Төпсез тирән, күгелҗем күк. Табигатьнең бу халәте, Минем шигьри күңелем күк.
-
БӘХЕТ (хикәя)
Әнсар урыныннан торып, тәрәзә янына килде. Урамда яңгыр сибәли иде. Ул бүлмә буйлап арлы-бирле йөренә башлады, аның һәрбер адымыннан идән такталары сыкранып, сызланып куя иде сыман. Баскыч төбенә чыгып, тәмәкесен көйрәтеп җибәрде. Ашыкмыйча, сирәк кенә суырып тартты – уйлана иде. Йокы белән тынычлыгы да качты.
-
«Рухият» китапларын укыйм» бәйгесенә йомгак кичәсеннән фоторепортаж
-
«Яңа исем» иҗат лабораториясе кысаларында Балык Бистәсенә сәяхәт
-
Уфа шәһәрендә халыкара «Китап-бәйрәм» ярминкәсе дәвам итә
-
Шагыйрь Муса Җәлилнең оныгы Камил - «Казан утлары»нда
-
"Татар китабы йорты"нда "Казан утлары" журналының 100 еллыгына багышланган күргәзмә ачылды.
-
Александр Ивановның картиналары
-
Арча районында Татарстанның халык язучысы Гариф Ахуновны искә алдылар
-
Ульяновск өлкәсе татар теле һәм әдәбияты укытучыларының август киңәшмәсендә
-
Казанның 121 нче мәктәбендә
-
«Татмедиа» акционерлык җәмгыяте карамагындагы Басма матбугатка язылучылар арасында лотерея уйнату чарасы
-
Классика тарихы // Миргазиян Юныс «Безнең өй өянкеләр астында иде...»
