№9 (сентябрь), 2017

– Әхмәт, Әхмәт!.. Ишетми, үзе музыкант, югыйсә. Ниндие генә әле – атаклы Камал театрында эшли торганы! Уйга баткан ахрысы, ашыга...

Р.Аймәт – метафора шагыйре.

К.Тинчурин – татар милли театр режиссурасына нигез салучыларның берсе.

Элегрәк аларны яманлабрак телгә алган чакларыбыз да булды. Яисә ул шәхесләрнең кем икәнлекләрен тәгаен белмәстән, хәзерге аерым төбәк, өлкә күләмендәге дин әһелләре белән тиңләү очраклары да күренгәләп тора.

Р.Рахман – бүгенге көндә әдәбиятның төрле жанрларында иркен эшләүче, бер үк дәрәҗәдә камил әсәрләр иҗат итүче, иҗади таланты ташып торган әдибә.

Без яратыр өчен яратылдык...

Мөселманнар эшчәнлегенә бәйле бу оешма нишләп әле Россиянең ул вакыттагы көнчыгыш ил чиге буенда урнашкан Оренбург шәһәрендә оештырылган икән соң? 

Язмышыңа әгәр язган булса сагыш, Яба вакыт сары яулык алсу йөзгә.

Бүгенге көндә Мукагали Макатаев – казакъ шигъриятенең классигы, казакъларның йөз аклыгы.

Аның бай китапханәсе белән танышу өчендерме, башка сәбәп беләнме, Галимҗан Ибраһимовның шул морза өенә килеп йөргәнлеге үз истәлекләрендә теркәлгән.

Кайтам, диде кызым, берәр вакыт...

Бу беренче тапкыр әле. Там беренче! Мондый хиснең булганы юк гомеремдә. Ул гашыйклык түгелмени, якын итү? Бармас төсле бу хисемә бер исем дә.

Синең кулга әллә тотынганга, Рәхәт тә соң: барам ипле генә.

Әй татарым, орлыгың ни – Тарымы син, бодаймы син?

Утыр идең утызыңа кадәр, Бишегеңнән аяк салындырып...

Аларга безнең кулны кысарга, рәхмәт әйтергә рөхсәт бирделәр. Без төрмәдән якты хисләр белән урамга чыктык.

Ни арзан бар, уйнау белән көлүдән, Ни кыйбат бар, кеше серен белүдән?

Камал театрында эшли башлагач булган бер кызыгы бар әле аның. Сөйләделәр.

Күкрәгенә вулкан сыйган таулар Горурлыкның белә бәясен.

Ул миңа «Әлифба» китабының кешелек өчен ни дәрәҗәдә мөһим булуын сөйләде. Әниемнең ул сүзләрен гомерем буена күңелемдә йөртәчәкмен.

Көннең әле җиңми китеп барганы юк...

Туган як басулары исенә килеп төште. Комбайннар бар куәтенә сугалардыр инде. 8-9нчы классларны бетергәч, ул ике ел рәттән комбайнёр ярдәмчесе булып эшләгән иде. Бигрәк тә 1967 елгы урак өсте истә калган. Икмәк бик уңды.

Туксанынчы елларның икенче яртысын хәтергә алса, Рәфикъ карт үзенүзе күрә алмас хәлгә килеп җитә. Тормыштагы иң зур ялгышлары шул чорда булды бугай.

Бу дөнья шундый үзгәрде – Уңнан сулга укылмый.

К.Тинчурин иҗаты, зур, кыйммәтле мирас сыйфатында, татар драматургиясенең алтын фондына керә, милли сәнгать тарихы сәхифәләрендә лаеклы урын ала.

Гомер белән үлемнең уртасында Бер карарга килалмый китәрменме?

Тамырларны танучылар каян килсен, Саныбызны санарлык та сан калмаса?

Сиңа тагын бабаңнардан әле Татар дигән мәгърур ат калган.

Эх, бу яраклашу – шашу, – Яратмасаң – ят алар, Яраклашсаң – ярканат, дип, Төн-пәригә саталар.

Кыр казлары кебек моңлы җырлар! Кайтып җитә илгә бик азы.

Күкнең һичбер буп-буш торганы юк. Сүнсәк, Башка йолдыз табылыр.

Безгә язган инде туган көндә Бер тын алу, туктап уйлану.

Сәяхәтләрдә күп йөрдек. Инде мөфтиләребез белән якыннанрак танышыйк. Кемнәр булган соң алар, зур бер империя башлыклары фәрманы белән Россиядәге мөселман өммәте вәкилләре язмышын хәл итәргә алынган зур дәрәҗәле түрәләр?

Ялгышлардан сабак алыр өчен, Бу бер гомер миңа аз булды.

Татарстан урамыннан кайтам, Минем өемәчә илтә юл.