ЭЗЛӘРЕНДӘ ЙОЛДЫЗ КАБЫНА

Мостай урамыннан Мостай килә
«Мостай урамы» инан Мостай килә: Чаттагы үз
Исеменә карый каерылып...
Донья шул диярлек: акылсызмы Акыллылан булмый аерып.
Чыккан Мостай.
Аһ, бу якты донья!
Соң ул әле кемне туйдырган? Урамы бар.
Күнме туганы бар.
Бар дөньяны урам сыйдырган.
Бар да кала икән.
Ул, ниһаять.
Бар эшенең чыккан очына*.
Бар эшенең очына чыкканга ул Куанамы, әллә пошына?
Мостай кнлә.
Аяк асларына
Алтын көзнең сибелә сарысы. Кайчан киткәне бар үле белән Боек шагыйрьләрнең сагышы?
Мостай кнлә.
Тузгак чәчләренә Карлар ява. Буран сарыла.
Михоммот ЗАКИРОВ (1950) шагыйрь: йг/тат китт /шторы Уфй/Ш аши ьКьиьи
каләмдәшләребез
ЬЛШКОРТСТЛН
Мөхәммәт
Закиров
Әҗәл. дигәне ихтимал, Мәрт булыр Бәлки, чыгып йорера до Дәрт булыр
Мостай К.»рим
таң* галетасында эшли.
•«Кошлар очырам»
Фанилыктан бакыйлыкка ашкан Эзләрендә йолдыз кабына.
« Мостай урамы» инан Мостай килә: Сокланыпмы дөнья яменә?
...Ул дөньяга мәңгелеккә кайтты, Китү белән аннан мәңгегә.
Закон булып әверелгән Законсызлык, —
Шак катмыймын;
Акыл булып түргә менгән Акылсызлык, —
Шак катмыймын; Хәерчелек, байлыкка да Шак катмыймын; Исереккә, айныкка да Шак катмыймын...
Әле нигә бу шигырем Язып ятам? —
Кемгә кирәк? Үз-үземә Шаклар катам.
Җир шары зәңгәр йомгак, Тәгәри Галәм буйлап. Йолдызлар атып шаяра Күк-дәрья, юри уйнап.
Дөрләп кабынып, йолдызлар Күкләрне яра-яра,
Җиргә килеп җитәр-җнтмәс Сүнәләр яна-яна.
Атылды тагын берсе Караңгы күкләр аша. Галәмнең күз яшедер, — Йөрәгем еламаса...
Йореп ятам.
Күктә болыт йөри.
Уртаклык юк кебек арада. Әйтерсең дә, өем-өем мамык Күзгә күренмичә тарала. Тарала да...
Күкләр дәрьясында Булмаган да кебек югала.
Йә булмаса,
Тамчы дымга мохтаҗ Басуларны юмарт сугара. Кай арада Каплап ул кояшны Диңгез булып җиргә ишелә.
дигән шигыреннән.
Күпне күргән Ачлык патшасынын Бәндәләргә юлы киселә. Яшен-күкрәү офыкларга сыймын. Шул болытка, гүя. күкләр тар. Йөреп ятам.
Күктә болыт йөри
Минем дә бит шундый чагым бар.
Бергә шаулашканнар табыннарда. Тормышта бер юлны куганнар Үзләре үк этлек кылалар да. Үзләре үк дошман булалар.
Дошман күрер өчен, ул этлекне Мин эшләргә тиеш, әлбәттә.
Тик кая ул? Иблис булу кирәк Мәкер дигән нечкә сәнгатьтә.
Ничек, нинди этлек эшләүләрен Аңлаганны яхшы аңлыйлар.
Минем алда беркайчан да инде Үз-үзләре була алмыйлар.
Күрешәбез, берни булмагандай. Алар Һәйбәт, алар һавалы.
...Уйлап баксаң, безнең фаҗшалэр Икейөзлелекнең дәвамы.