Табигать мине кабатлый

Табигать мине кабатлый: Мин көләм Кояш көлә; Мин елыйм, мине уздырып. Елый яңгыры белән... Мин сызам табигать моңсу. Мин очам канатлана. Картаеп, китсәм беркөн мин Монысын кабатламас Телләрдән богаулар алынды. Сөйлибез кушмыйча, тыймыйча. Телләрне тыймагач иркенлек. Дулыйлар авызга сыймыйча Яше юк. карты юк тигезлек. Тавышы көчлеләр заманы. Вакыттыр адәмнәр затына. Яхшыдан аеру яманны Ил гүя олы бер грибуна Бар халык докладчы ора i ор Тыңлаучы кешеләр юк икән. Ходайны үзенә карагыр Дулыйлар уздырып бер-берсен. Күп еллар дәшмәгән өчендер И акыл, туктатып барсын ла. Телләргә үз эшен төшендер Төннәр буе сине кочам. Их. йомшаксын барыннан! Ахры кендек бәйләнгәндер Аерылгач га карыннан. Соңгы сулышкача бергә Аерым тик көндезләрен’ Бу дөньяда ярын син бар, Рәхмәт сиңа мендәрем' Күзләреңдә мин үземне күрәм. Йомма син аларны. Йомма, түз. ..Гомер буе шәүләңне йөретә Шул чакта йоммаган Минем күз. Чәчләрең һәр миңеңне, күзләреңне сөйдем. Җаваплады шулай алар да. Безнең мәхәббәткә соклангандай. Пар күгәрчен йөрде яннарда. Шундый була икән ул сөюләр: Бер-бересен сөйде чәчләр дә Чәчләр сөйде, ләкин башка уйлар Кузгалдылар тиле башларда. һәм син киттең, соңгы кабат та бит. Борылмадың хәтта артыңа. Ә чәчләрең һаман минем якка. Хуш. сөеклем, диеп тартыла. Бер кискән икмәк телеме кабат ябышмый. Ха /ык мәкале Киселгән икмәк шикелле. Бер гаилә киселде. Бер якта хатын кисәге, Ә бер якта ир иде. Кайда тартылырга белми. Коелып калды валчык. ...Телемнәр бик тиз каттылар. Валчыкны йотты... балчык. һәркемнең үз байлыгы Нәни Самат өчен уенчыклар: Машинасы, тубы, атлары. Әнисенә —йөзек, алка салган Шкатулкалары, каплары. Әбисенә — сандык төбендәге Өчпочмаклы солдат хатлары... Марис Нөзиров Чакматаш Тәү карауга гади таш — Боздай салкын чакматаш. Берсен бәрсәң берсенә Мең-мен чаткы күренә. Гөлт итеп ут үрелә. ...Йә. бәрел күңелемә! Нидер булыр кебек Тагын ниләр күрәсем бар килер көндә9 И гүләрем ачын, каршы чабам җилгә, Җилдәй җитез чаптар атта күптән җиләм Әле ярсып, боздай җаным эри назга. Кабатланыр диеп яшьлектәге язлар. Яз боресс кебек, күңелемдә өмет Яфрак булып яралырга тора, көлеп. Тагын нидер булыр кебек тиздән: Кабыныр! а әзер мин бер җылы сүздән... Йорт казлары Кыйгак Кыйгак Кыр казлары оча җырлап. Кайтаваздай тынлык ярып. Канатларны көчле кагып Юл ала әллә кайларга. Югала ашып тауларга. Кыйгак Кыйгак.. Алар киткән якка карап. Йорт казлары йөри чабып. Канатканчы канат кагып. Омтыл тайда болытларга. Бәреләләр кыекларга Марие НӘЗИРОВ Ьашкерт, '""“Ы чшаүчс татар теҗнЛ, иҗат итуҗ ша.ыйр* Башкорт те ит,к, Оонь* ое/шича китип аиторы Ә төшкәчтен килеп җиргә, Каурыйларын чәчеп җилгә. Ыңгырашып, сыкрап, елап. Ярсып, соңгы көчне җыйнап. Каңгылдыйлар: «Кыйгак...» «Кыйгак...» Казлар, казлар. Мин аңлыймын сезнең зарны. Очмыйча син түзеп кара Иңнәреңдә канат барда! ...Яшәп кара! Печән мәле. Болыннарда Чалгы кайрыйлар чаң да чоң... Чаң да чоң... Ә кайдадыр нәкъ шул чакта Кылыч кайрыйлар чаң да чоң... Чаң да чоң... Ике дөнья? Ике моң?! Мәкер Җиргә төртеп аударып, богаулаган — Мәкер. Арканы юк, җебе юк, тышаулаган — Мәкер. Каның сеңгән җаннарга кизәндергән — Мәкер. Сикереп менеп җилкәгә, тезләндергән — Мәкер. Балдан татлы авыздан сүзне урлаган Мәкер. Кара битен яшереп акка уралган — Мәкер. Уймак кадәр яманны филдәй кабарткан - Мәкер. Сөямен дип каршылап, арттан ук аткан Мәкер. Сукырайтып дөньяны, күзне чукыган Мәкер. Онытасың юк. дип колакка тукыган - Мәкер. ...Ә шулай да, никтер. Изгелекне генә саклый бу хәтер. Кыяр-кыймас кына Авырып егылдым. Күз йомдым. Үлем килде янга кабарып. Кара көн, кара ут, кара кул... Тирә-юньдә бары каралык. Йөрәгемә тора кадалып Авырып герелдем. Күз ачтым. Арып, изрәп бактым яктыга. Апак көн. ап-ак ут. ап-ак кул. Бө)ен дөньяга гүя ак кына Пакь дөньяга бастым сабый сыман Кыяр-кыймас кына, сак кына Яшәү кадерен белдем чак кына! Күңелемне бер сүз бер куз шомландыра Китәселәр китә тора Китә тора Юк, китмиләр Ишетелә таныш чыннар. Күз алдыма килеп баса 1азиз сыннар Әнкәм сыны Калган утыз биштә килеш. . Күзләрендә сагыш иде әче җимеш. Иреннәре саклый һаман соңгы моңны «Өч баламны калдырамын өч улымны .» Әткәм сыны. Алтмышына яна кергән. Төшермәгән дөнья йөген һаман иңнән Маңгаенда сугыш юлларының сыры ( Бакчабызда, әткәй, алмагачлар корый) Энем сыны япь-яшь, егермедә кое Иреннәренә кана, пан гоүге сөю Ул яшәр!ә тиеш еллар чап 1 ар ана Көтә аны моңсу гына язмыш-чат ia Күңелемне бер сүз бер куз шомландыра Китәселәр кигә гора Китә юра Таныш аваз колагымда күнме чыңлар Мәңге бергә газиз за глар тере сыннар