ҮТКӘН ЮЛЫ ЗУР

, киләчәк юлы якты әзен у’лары»иа ярты гасыр Моны әйтүе генә ансат Аида безнең искелек чоңгылыннан кәроштә калкып яңага, коммунизмга омтылган гаҗәп матур, катлаулы, еачыгы белән фаҗигале, җиңүләре белән искиткеч гүзәл тормышыбыз чагылган. Әгәр журналның озын юлын күзаллап, җыел, җәелмичә әйтсәк, болей: журнал безгә ер-яңа татар совет әдәбиятын ачты, коммунистлар партиясе сызган ленинчыл туры юлдан алып барып, доньяны танырга һәм яратырга ойрәтте. совет әдәбияты кемгә хозмәт итәргә, кемне җырларга тиешлеген күрсәтте Журнал үзенең битләрендә уннарча, нәэләрчә татар совет язучыларын, шагыйрьләрен, драматургларын. әдәбиятчыларын тәрбияләде, алар, үз чиратларында, үз әсәрләре белән партиягә яңа кеше үстерергә булыштылар «Казан утлары»н мин үземә нәрсәдер биргән һәм уэем анда нәрсәдер бастыргач очен генә олыламыйм Журнал безнең әдәбиятыбызның кеэгесе. ул нык идея позициясендә торган, зур бурычларны хәл итәргә сәләтле, талантлы һәм бердәм иҗат коллективыбызны оештырды, туплады Барыннан да элек мине шул нәрсә сеендерә Мин журналга беек Ватан сугышы алдыннан килдем һем аның аппаратында эшли башладым. Журналны халык никадәр яратканын сугыш елларында үз күзем белән күрдем. Бу хакта фронттан кайткач, «Кызыл Татарстан» газетасында "Совет әдәбият. » журналы турында «Солдат хатлары» дигән мәкалә дә бастыр а.» идем Гаҗәп ул хатлар! Куе урман эчләрендә хәрәкәт иткән безнең подразделениеларга почтаны да самолеттан гына ташлыйлар иде Бер вакытны почта капчыгы "битараф, җиргә килеп тешә Безнең сугышчылар дошманның кәчле уты астында аны үзгәренә алып кайталар, аннары саз суында чыланган «Совет әдәбиять>»ның һәр битен учак яктысында киптерел, солдатларга кычкырып укыйлар... Димәк, журналда җан азыгы булган! Тыныч елларда журналның авторитеты һәм тиражы тагын да артты ул күп меңнәрчә кешеләрнең аерылмас юлдашына әверелде, укучы аның битләремдә һәрвакыт илнең иерех тибешен сизеп килде һәм әле дә журнал таман сулышы белән яши Мондый журналга язышу үзе бер бәхет уп. Мин үзәмнсң барлык диярлек хикәяләремне, повесть һем романнарымны — исем- иерен санал гормыйм — журналда бастырдым. >Күк күкрәр» исемле яңа рәмаиымны да анда бирер: а уйлыйм. Журналның утиәна зур булса. килаче*е тагым да яктырам еме'лерек