Логотип Казан Утлары
Шигърият

Бәйрәмегез белән котлыйбыз, хөрмәтле хатын-кызлар!


Клара Булатова
Б!ппвр миңа миһербанлы булды.
Юк, зарлана алмыйм язмышка.
Яшьлек баерак, кыйммәтлерәк була Икенче кат килсә тормышта.
Тәүге яшьлек ул һәркемдә була, Ул тормышның тигез бүләге.
Ә бусын мин үзем яулап алдым, Җаным аңа кыйммәт түләде.
Җаным аңа кыйммәт түләде шул. Җыеп яшим барын бер юлы: Шатлыгымда хәсрәт орлыгы бар. Хәсрәтемдә бәхет орлыгы.
да/г1 ин зур үскәч...» — дибез бала чакта.
Үзе генә шушы суз безгә
Әллә ниләр инде вәгъдә итә.
Әллә ниләр
Килер конебездә.
«Мин зур үскәч...» — дибез.
Шушы сүзгә
Хыялларны теркәп сөйлибез.
Сәгать, көнне,
айны, елны куып
Зур үсүне көтеп йөрибез.
Ә зур үскәч,
тик бер кайтыр өчен
Гамьсез үткән якты көннәргә
Бу зурлыкның барын бирер идек, Бирер идек әллә ниләр дә.
/ абигатьтә, җирдә күпме сою, Бер-берсенә гашыйк бары да: Иркәләнеп дымга гөлләр сыена. Ишкәкләргә дулкын сарыла.
Бу дулкында кулме тормыш кайный. Күпме саллар аның остеидә.
Яр конләми аны, яр күпсенми.
Яр тикшерми аның берсен дә.
Бу агымга бары ышана ул. Бу агымга барын кичерә.
Шушы ярлар кебек олы җанлы Булсын иде барлык кеше дә.
Иркәләнеп дымга гәпләр сыена. Ишкәкләргә дулкын сарыла.
Җир остеидә күпме улчәүсезлек. Җир күтәрә шуның барсын да.
71 р буйларын томан урата, Томан тошсә ярлар дым тарта Томан тошсә, ярлар, ай, дым тарта, Томан тошсә, җанда моң арта.
Яр буйларын томан урата, Томанлы яр сагыш уята.
Син ул якта, томан, ай, бу якта, Син булган яр нигә еракта!
Яр буйларын томан урата. Пәрдә кора томан суларга, Томаннарны ярып ике якка Чыгар кебек булам юлларга.
Гелшат Зәйнашева
Йозак
Н.,. дисәм, ишек-капкаларыбыз
Бикләнә йозаклап! —
Йозак бит тора гаделлекне саклап. Яманлыктан яклап.
Ишек-капкалар бикләнмәсен иде. Бетсен иде йозак.
Биксез ишектән йереп, кешенең
Булсын иде йозо ак!-
У/ңгырдан соң сызылып киткән Салават күпере кебек. Сызылдың син күңелемдә Терпе тесләргә кереп.
Сызылдың ал. яшел булып. Доньям яктырып китте. Күзләреңнән күзләремә Җылы нур явып үтте.
Миңа гына ява микән Синең күздән җылы нур! Мөмкин булса, гомер буе Миңа шулай җылы бул!..
Фирая Шиһапова
Күңелле
/К'? еыпуга туры карап, Кояш-егет көлгәнгәме;
Тирә-юньне нурга кумеп, Ал таң туып килгәнгәме. Белмим, никтер, бик куңелле миңа.
Әллә инде көмеш чыклар Җем-җем итеп күз кысканга;
Әллә инде җиркәемне Охшатканга Гөлстанга, Белмим, никтер, бик күңелле миңа.
Зәңгәр күктә ап-ак, ап-ак, Бөдрә болыт йөзгәнгәме;
Күңелкәем таң җиленең Иркәләвен сизгәнгәме, Белмим, никтер, бик күңелле миңа.
Дусларымның һаман көләч. Гел шат йөзен күргәнгәме; Я кояшның иртәгә дә Чыгачагын белгәнгәме, Белмим, никтер, бик күңелле миңа.
Тамчылар
Л*өмештәй тамчылар
Кояшка күз кысып. Асфальтка сикерә «Тып»та «тып», «тып» та «тып».
Тәңкәләр чыңлаган
Тавышлар чыгарып. Биешә тамчылар;
«Тып» та «тып», «тып» та «тып».
Кара син аларны
Җырыннан туктатып!
Сикерешә тамчылар: «Тып» та «тып», «тып» та «тып».
Вәсимә Хайруллина
Тенге урман
А\Р. имәннәр башкайларын иел. Кочаклашкан килеш оеган.
Иокы аша каен колеп куя, Болытларга ак ай сыенган. Ай әкият сейли.
Шомлы, ахры —
Усак әнә куйды чымырдап...
Тынычлыкны бозган ат артыннан Ачулана ак кар шыгырдап.
Чулпы җыры
ылтыр-чылтыр чулпы чыңнарына Кушып парлы чиләк моңнарын. Иңнәренә кеянтәсен салып. Каршылаган алар таңнарын.
Чылтыр-чылтыр чулпы чыңнарына Кушып җитеш урак җырларын, Аи урагын айда ялтыратып. Гизгән алар иген кырларын.
Чулпы чыңы кебек яшьлекләре Әбиләрнең күптән еракта.
Чулпы җыры булып оныкларның Тавышлары чыңлый
колакта.
Әнисә
/4 п ак халатын кия дә.
Косынкасын чәя дә,
Узып китә минем яннан,
«Саумы, абый» —дия дә.
Сизмидер шул мин сейгәнне,
«Абый» дия Әнисә.
Апай зурлап эндәшкәнче. Ни була «җаный» дисә.
У рамда ата һәм бала.
Бала сорый атадан:
— Әти, теге машинаның Исеме ничек атала!
— Тора телемнең очында. Оныттым бит ләбаса.
— Телеңнең очында булгач.
Телең күрсәт аланса!