Логотип Казан Утлары
Шигърият

ШИГЫРЬЛӘР

ШӘРӘФ МӨДӘРРИС

КИТМӘ БОЛАЙ, КЫРЫН КАРЫЙ-КАРЫЙ
МиНеке дим, чөнки ишеткәнсең,

Ииртән тагын утлар кичәсе...

Бар бит әле синең итекләрнең

Германиягә барып җитәсе!
Төзек булса итек, ялыктырмас,

Яңгыр ни дә, көз ни анарга?

Ертык икән — абзац ялындырмас,

Китер монда үзен ямарга.
...Китмә болай, кыры
н карый-карый,

Тукта, иптәш, тукта, ишетче, —

Үткер безең күнгә кадый-кадый,

Шулай җырлый Хәбир — итекче.
Хәрәкәтт
әге армия.


НУРИ АРЫСЛАНОВ

СИН КЫЗГАНЫЧ БУЛЫП ЮГАЛМАДЫҢ
Өчәү идек, өчәү бергә үстек,

Сугыш безне читкә каерды.

Көрәшләрдә авыр юллар үттек,

Язмыш сине бездәй аерды...
Изге сугыш дәште
ил улларын,

Син дә киттоң алар юлыннан.
Авыр миңа, сагы
нам, җан туганым,

Үлем тапты дошман кулыннан.
Фидакарьлек тулы егет ка
нын

Кызганмадың син дә халкыңа,

Кызганмаган кебек аны халкың

Җаннан кыйбат Ватан хакына.
С
ин кызганыч булып югалмадың,

Хәятеңдә тындың, туктадың...

Ләкин, Закир, синең аккан каның

Ватан җирен, Ватан туфрагын
Сөеп сеңде, язгы я
ңгыр кебек,

Чәчәккә җан өргән шикелле,

Хәят биреп, туган җиргә төшеп,

Гөл тамрына сеңгән шикелле.
Син кызга
ныч булып югалмадың.

Тик, сагынам сине, туганым.

Сугышлардан исән чыгалмадың,

Җиңел булсын күмгән туфрагың.
Китмә болай, кыры
н карый-карый,

Тукта, иптәш, тукта, ишетче, —

Үткер безен күнгә кадый-кадый,

Ниләр җырлый Хәбир — итекче:
— Үттең, иптәш, үлем сугышларын.

Бер сүзем юк, болар — синеке.
Т
имер дагаң, эчлек, кунычларың,

Олтаннары ләкин минеке!
Минеке дим, чөнки бер дә түгел,

Ун кат керде безем аларга.

Тузды-нитте, һич тә җенгә түгел,

Китердегез миңа ямарга.