«Кояш нурларыннан тоярсың син җылылыгын күңелемнең...»

Бу җиһанның

кайсыдыр бер

почмагында

беләм синең

барлыгыңны.

Миннән искән

җылы җилләр

чәчләреңә килеп

кагылдымы?

Син —

йөрәгемә уелган

шатлыгыммы,

сагышыммы?

Сандугачлар аша

юлладым мин

тавышымны.

Таныдыңмы?..

Кояш

нурларыннан

тоярсың син

җылылыгын

күңелемнең.

Мин һәрдаим

юлларыңда

бер яктылык булып

күренермен.

"КУ" 3, 2020

Фото: pixabay