Сабыр канатлары

Сабыр канатларым, сабыр канатларым...

Кулым сузып калдым, чапты пар атларым!

Тик ымсынып калдым, кыенсынып калдым,

сөйгәнемнән, гүя, нахак талак алдым.

Ыспай кунаклармы, оста караклармы –

чыбыркылап куды чаптар пар атларны.

Янар инде атлар сугармаган килеш,

төнгелеккә калыр тугармаган килеш...

Йөгерә-атлый китәм җәйләүләргә таба,

җәяүләргә кала, җәяүләргә кала,

сыгылмагыз әле, сабыр канатларым,

бер йотымга сусап, көтәдер атларым.

Ир канаты аттыр, кыз канаты актыр.

Ак канатка атмас, булса ул чын батыр.

Бәлки эзләп тапкан чапкын туры атларны

тугарылмый чапкан атлар яраткандыр.

Узалмыйдыр атлар тимер авызлыксыз...

Тик ямьлерәк иде дөнья явызлыксыз.

Канга тузсын тезләр, егыла-тора атлармын,

тик сынмасын гына сабыр канатларым.

Сабыр, канатларым.

"КУ" 10, 2016

Фото: pixabay