Бәхет миңа җиңел бирелмәде...

Бәхет миңа җиңел бирелмәде:

Яңгыр көттем - күкләр боз салды.

Өзгәләнеп, җылы эзләгәндә,

Учак сүнеп, бары дым калды.

Биеккә юл миңа кыен булды:

Очлы ташлар телде яраны.

Авыртуга түзми шуып төштем,

Кабат ерагайтып араны.

Язмыш миңа бәхет юрамады.

Тартып алдым тиеш өлешне.

Кара күккә кояш итеп элдем

Өлешемә тигән көмешне.

Юлларымны кискән зур ташларны

Нигез итеп салдым өемә.

Боз яудырса, эртеп, сулар җыйдым

Сибәр өчен тормыш гөлемә.

Бәхет миңа җиңел бирелмәде...

Мин, үчләнеп, аңа юл таптым.

Кул пешсә дә, утлы күмер алып,

Сүнгән учагыма ут яктым.  

Алсу Идрисова. Балтач районы

Фото: pixabay