Юл

Юллар чуалган чорларда,

Чуалып зиһен, акыл да,

Хыялый булып, саташып

Җирдәге җәннәт хакында,

Безнең юл, менә безнең юл! –

Кем дәшкән? Кемнәр сөрәне?

Фетнәдән азган киләчәк

Тырнагы күзгә терәлде.

Сүзләрне тезеп кәгазьгә,

Әйтерсең гаскәр тезелә! –

Тартышып яшибез һаман,

Хак бар яшәргә безнең дә.

Өзелә гомер бу юлда,

Гарьлектән үзәк өзелә.

Җил искәнне көтә кузлар

Тузгыган учак эзендә.

Караңгыда адашсак та,

Төн әле безне йотмады:

Очкын бар каләм очында,

Эч тулы – гыйсъян утлары...

“Казан утлары” журналы. 2017 ел. 5 сан.