Гафу итмәс тарих

Дары исе сеңгән җилләр аша

Хәтер төпкелләрен урадым.

Без кардәшләр түгел идекме соң,

Төне буе буран дулады.

 

Бүрәнәләр авыр шыгырдады,

Айга карап этләр улады.

Инде дуслар дошманмыни хәзер,

Төне буе буран дулады...

 

Йорты, курасында сыену тапкан

Мөһаҗирләр рухын уйладым.

Якын ара кинәт ерагайды –

Төне буе буран дулады...

 

Фал ачканмы әллә Исхакыйлар –

Инкыйразны күптән юрады.

Үз илендә һаман үги шул без,

Төне буе буран дулады...

 

Хаталарны гафу итмәс тарих –

Дары исле җилләр елады.

Канга баткан кансыз уен бара.

Төне буе буран дулады...

“Казан утлары” журналы. 2016 ел. 5 сан.