Кан сагышы (цикл)
Тегермән ташы астында
Орлык онга әйләнә...
***
Җитәр, дуслар,ятмыйк сөрсеп,
мышык-мышык!
Кабул итмик эт мисалын,
чинап-шыңшып...
Безне көтә
җиһанның киң далалары!
Юлга чыгыйк,
Без – Ак Бүре балалары!!!
***
Ач күзең, океан чукмары!
Өч көнлек – дөнья малы!
Бата-калка йөзә Татар –
башына сукма аның!
Мең афәт татыды Кавем...
Тагын күпме татыйсы ?
Гасырларга илтәсе бар –
яшәү эстафетасын!
***
Көн иткән Ил-төбәк – бик җайлы:
урманлы, тугайлы, тургайлы...
Шулай да...
Ни диик апрельне – бу айны?
Елата, тетрәтә татарны:
“Очты дөнья читлегеннән”
Күңел кошы Тукайның!
***
Прогресс – арба.
Күчәренә дегет – Син.
Татарлыкта – бәһаң олуг –
Тукайлы егет Син!
Тукайлык – чын татарлык!
Дөньялар шаккатарлык!
Богауларны ватарлык!
Хөрлек татып, чалкан ятып,
Күккә карап ятарлык!
Татар җаны – горурлык –
баһадирлык вә зурлык –
давыл-утлар сүндерерлек,
үлем чигендерерлек!
Син – Милләтнең җан калканы,
фида йөрәк-бәгыре –
Каумең хаккын күккә чөйгән
газиз угылы – шагыйре!
***
И, шагыйрем, йөрәгеңдә
утларын чәчә гөрзи...
Сүзләреңне үлчи-үлчи,
иреннәрең дерелди.
Күңелең коштай очына.
Телең-тының кысыла...
***
Урам этенә хөрмәт юк.
Нишләсен эт? Ул – мескен!
Исән чакта онытылган
Шагыйрьнең эше мөшкел...
***
Татарга ниләр күрәсен
әйтмәс бае, түрәсе.
Әйтсә дә, ишетмәс милләт,
суыныр ашы-өйрәсе...
Бүгенге ил агасы –
Җиргә күктән төшмәгән,
ул, әлбәттә, җирдә туган,
тик күзләре очлы булган,
аң-акылы ушлы булган –
зирәк авыл баласы...
Ташка кадак кага белгәч,
аның да киләдер ипле-
җайлы яшәп каласы.
Тир түгеп менгән баскычтан
килмәс колак кагасы.
Кан хәтерен җуеп булмый:
янәшә – “Зур ага”сы...
***
Йорт башы – гаилә ташы.
Җанашы – йөзек кашы.
Шифалы – инешләре.
Өлгерә җимешләре...
Нәфесе – гади, тыйнак.
Фанилык итә кунак…
- Инде, Аллам, сакласын!
Уңышны боз сукмасын!
“Тел бетә!”, “Милләт бетә!”- дип,
көчәнеп зык чыкмасын!
Ни бирә татарчасы?
Ничә адым барасы?
Инглизчә белсен бала,
килсә яшәп каласы...
Суыр татар токмачын,
Чөмер Лаеш шулпасын,
Сыпыр солы боткасын –
корсак зарың туктасын!
Кысып тот та тоткасын,
Тип – чәнчелсен дөньясы!
Сугыш кына чыкмасын!
***
Әй, анда? Нинди шәүлә?
Әйт, белсәң: хикмәт нидә?
Җир тетрәткән яугирләрнең
Токымнары кайда ул?
Хөр мәмләкәт юкка чыккан!
Ни җимерде? Ни давыл?
Ни усал афәт актарган
Җирнең тимер-ташларын?
Бөркетләре һәлак булган,
сибелгән юашлары...
***
Бабаларның кайнар каны–
молекула-атомнар –
миллиард микрокисәкчекләр –
шашкын микродулкыннар –
татар тамырларында
мең тапкыр давыллап ала,
тынып кала тагын да...
***
Хәрәкәттәдер бәрәкәт.
Саннар сыйфатка күчә.
Бер явызлык туса кичә,
меңләп бүгенгә күчә.
***
Татар атлары үрчеде
күзәнәк-колын аша...
Бүген Үзе яшәү өчен
меңәрләп клонлаша.
***
Корыды-кипте болыннар.
Сикерешми колыннар.
“Вак милләт” дигәннәр – коллар,
төсләре – бер: клоннар.
***
Гомерләре – гомер түгел,
Ялкыны юк – бар сөреме.
Биш гасыр чыңгылдый чылбыр –
ватансызлар гомере.
Коллыкның кырыс арканы
Һәр муенга үрелгән.
Зәңгәр күккә ашу дәрте
сәлперәйгән-сүрелгән.
***
Азамат затлар – бүреләр
Серләшә улап кына.
Кыйналган инсан токымы –
эт сыман чинап кына –
чабатасын түргә элми,
көн күрә тыйнак кына...
***
Гаҗәеп хәл, һәр халыкта
яши философ затлар.
Андыйлар – акыллы башлар
үз кавемнәрен яклар,
көндәшләрен, мантыйкъ белән,
(сүз тапмаса – мылтык белән)
мәсхәрә итеп ташлар...
Елгырлыкны өскә куя
Галиҗәнаб Табигать:
сугышсыз, сүз көрәшендә
ачыклана хакыйкать...
Сабыр! Сабыр! Тын калыйк,
кечкенә сабак алыйк,
оппонентларны таныйк,
сизгер элпә-мембрана
кулланыйк – колак салыйк...
***
- Корт чаккыры! Уян, туган!
Әйдә, без бу дөньяның
туздырыйк йоннарын!
Җимерик борыннарын!
Мәлҗерәгән кардәшләрнең
уятыйк үз геннарын!
***
- Әй, Сакчы, тор! Ишетәмсең?
Тот, яп! Кемлеген белеш!
Эстремист затларга каршы
көрәш – безнең изге эш!
***
- Кичер, Брат! Гафу! Гафу!
Ният якты! Аваз – изге!
Фәкать, милләтне ярату!
Йокысыннан уяту!
***
- Шалишь, брат! Крамола!
Авазың – коткы тарату!
Караул! Фас! Фас! Ату-у-у!
Стоп!.. Хәтерлә!
Империя таралачак мизгелне:
Татар – Әтәч канат какты,
Кик-ри-күк! –аваз салды...
Марафончы түгел икән!
Тыны бик тиз кысылды –
кикриге шиңде – тынды...
Так что, бәләкәй брат,
күзләреңне атма ерак!
Вәт: алдыңда – тагарак!
Аратаңны – сөй-ярат!
Россия – рус Ватаны.
Тәтемәс сиңа даны!
“Җисми яшим, риза!” - дисәң,
рәхим ит: атла, баш ватма,
исемсез җаның сакла!
***
Коры мичкә нык шаңгырдый.
сулы – аваз салалмый...
Киң корсак ул зур бәхетле,
утырганы – ил тәхете,
Җиңүне ансат яулый...
***
Ана үстерде Сабыйны,
җырлап-көйләп, тирбәтеп...
Марҗа назлады Егетне,
эчертеп-похмельләтеп...
Мәктәбе юк. Телсез калды.
Дәшми татар милләте...
***
Наркоманга –кәеф күтәрергә –
һәрчак кирәк нарко-доза алу...
Татар кәефен җиде күккә тарта –
хәмер уртлап, яшь марҗага бару...
Татар өчен тәмуг газабыдыр –
Телсез хәлдә исем саклап калу…
***
Аракы уртлады агай,
суырды тәмәкесен –
бозда бәке тишәр өчен,
“Кроссворд” чишәр өчен!
“Олы юл – туры сызык”- дип,
тәкрарлау дөрес түгел!
Уйланырга хирыс күңел –
туры юл тапмый, интегә,
шунлыктан – кырыс күңел...
Дөньяның холкы-гадәте –
Броун хәрәкәте –
тәҗрибәләр бәрәкәте –
терекләр һәлакәте...
***
Күз салсаң өстән генә
Аллаһның эшләренә:
Чиксезлек өстәлендә –
Дөнья – хаос хәлендә...
Кем әйтер тәүге шәйне:
тавыкмы ул, күкәйме?
Адәм – сөаль бирүче,
Аллаһ – барын белүче.
Галәм җае вә мәле –
Бары – Аллаһ гамәле...
***
Китәсе юк – күктән болыт!
Кибәсе юк – күздән яшь!
“Олуг” агай читлегендә –
адашкан безнең Кояш!
Яшәвебез – чынлыкта,
яшәүме ул – коллыкта?
***
Яшьлек –бөек исәрлек:
уйланмадык, уйнадык.
Яшен-ялкынлы мизгелне
Мәңгелек дип уйладык...
***
“Эһем! Эһем!” – ишек кагар
Галиҗәнаб Газраил...
“Керегез!”, - дип, пышылдарсың,
әйталмассың кычкырып...
Кунакны Аллаһ җибәрә,
Булмастыр каршы торып...
***
Әйтсәм, әйтим бер нотык:
Әүвәлгеме, бүгенгеме –
һәрчә замана чытлык...
Бүген: икмәк-тозга – туклык,
чын шигырь-җырга –кытлык,
яхшылыкны –оныттык,
явызлыкны – мул оттык,
калыкты шәрә хаклык:
үгез маңгаедай ныклык –
яшәүдә мәгънә юклык!
***
Югары баскычта – Кеше –
Акыллы заттыр ласа?
Хәтере нигәдер кыска –
бер тырмага мең баса!
Инсаният җиңә алмый
Сабыйлык маҗарасын...
Килер микән аңа Бәйрәм –
Балигълык тантанасы?
***
Аллаһны олыла,
борчыма вак- төяккә!
Бул риза– икмәккә.
Эт риза – сөяккә...
***
Адәм баласы – песмелсез –
түзалмый нужасына –
зар түгә җиде кат күккә –
Галәмнәр Хуҗасына...
Кашыкка кадалган мокыт
тәкрарлый үз белдеген:
янә, ул Раббы каршында –
Җирнең җитди кендеге.
Миллиард-миллиард галактика...
Триллион тишек-ертыгы...
Хуҗабызның күзенә без –
Микрон –тузан бөртеге!
***
Мизгелләр – яшенле атлар.
Яшәү вә Үлемдәй алар –
мәңгелек йөгәнсезләр...
Ә мәхәббәт мизгелләре
мәңгелекнең өстәлендә
гигантлар – үлчәүсезләр...
***
Яшәештә юк үзгәреш...
Матдәне йота тынлык...
Яралтучы уч төбендә –
Галәмдә – илаһилык...
***
Гомеркәең – истәлекләр,
чынга ашмас хыяллар...
Җисмең кипкәч, исемеңне
эзләмәсләр томаннан...
***
Тән картая, җанны куа.
Җаннан бары өрәк кала.
Яралтучы күрми, дәшми,
мәңгелек тузанын кага.
Ачыну
Бик күп гамәлләрем –
хата булды.
Дөрес юлны сирәк сайладым.
Ә гомеркәй берәү генә булган.
Ахырында гына аңладым.
Җирне тырнап,
елап ант эчсәм дә,
төзәлергә кайта алмамын...
Васыять
Кочагым – океанга.
Мәхәббәтем – дулкынга.
Ирегем – кыйтгаларга.
Каным – хатыннарга.
Кайгым – талларга.
Сабырым – көчсезләргә.
Хыялларым – Галәмгә.
Юлларым тузаны – мөһаҗиргә.
Нәфесем – зинданга.
Каберем – болыт күләгәсенә.
Әйтер сүзем – Каумемә!