КОЯШ ЧЫГА ҺӘРКӨН САЕН ИРТӘН...

РОБАГЫЙЛАР
* * *
Яэҗүҗ-мәэҗүҗ басып алды дөньяны —
Уй-хәсрәтсез икән бүген кем җаны!..
Бертуктаусыз низаг, сугыш, ызгыштан

Сүнә икән хәтта җанда ил гаме.
* * *
Ялган менсә, алдау менсә мөнбәргә,
Сулау өчен һава бетә меңнәргә —
Бу ил бүген тынчулыктан тыны беткән,

Давыл көтеп, тынып калган бер мәлдә.
* * *
Үзе белән һәркемнең үз Мәүләсе —
Мавзолейда һаман Ленин гәүдәсе,
Коммунизмның кояшы сүрелсә дә,

Рәсәй буйлап йөри кара шәүләсе.
* * *
Нәрсә булды сиңа, нәрсә булды, авыл,
Урамыңда ишетелми бала-чага шавы,

Өсләреңнән кабат үтте мәллә таптап

Күзләрен кан баскан Явыз Иван явы?..
* * *
Тезләнгәндә уйлап тезлән — кирәкме?
Бер тезләнгәч тормаганнар сирәкме?!
Туры атлап үтү кирәк тормыш юлын,

Яшен сугып туктатканчы йөрәкне.

***
Сүнми кояш күкне болыт каплап кына,

Мантымассың дөньяга үч саклап кына,

Бар дөньяны гаеп итеп, үзен аклап,

Үз-үзенә ләззәт таба ахмак кына.

***
Һәркөн саен арта бара «акыллылар»,

Искә-аңга килмәгәнне такылдыйлар,

Язгы таңда йокы бирми, туйлар ясап

Бакылдашкан бакалар күк бакылдыйлар.
* * *
Нигә кеше эзли икән гел хакны?
Хаклык белән тапкан икмәк ник татлы?

Тик бу илдә хаклык эзләп йөреп кенә

Икмәк-тозга туюларың бик шартлы.
* * *
Диңгезләрнең, күрдем, иңен-буен беләм,

Тормыш — диңгез, аны кичү кыен, беләм,

Кичәласың киерелеп йөзсәң генә,

Мавыкмасаң юк-бар белән, уен белән.
* * *
Ялгышулар була алмый язмыштан,

Ялгышулар килеп чыга азмыштан —

Ялтыравык ямьнәренә бу хәятнең

Күзең төшеп, акылыңнан базмыштан.
* * *
Тәүгеләргә булмый юлның такыры,

Эзләүчегә юк юлларның ахыры —

Гомер буе юлда булыр егетләрнең

Зур бәхеткә лаеклы һәм батыры.
* * *
Бу яшәеш бер болганчык базар икән —

Читтә торсын мең бизәкле мозаикаң,

Барын ташлап җир читенә качар идең,

Качып булмый, Аллаһ шулай язган икән.
* * *
Кеше бүген ялгыз меңнәр арасында,

Беркем белми үзенең кая барасын да,

Барысы да кыйбласыз бер хәрәкәттә,

Хәрәкәте түгел ләкин бәрәкәткә.
 * *
Гомер үтте — үпкәләргә елларгамы,

Әллә инде утырып бер еларгамы?

Гомер үтте — артта берни эзе юк,

Аллаһымнан яңа гомер сораргамы?!

* * *
Бер карыйсың, әллә ничек уйландыра,

Әйтерсең лә яшәү тоташ уйдан тора,

Өйдән чыксам, ыгы-зыгы, узыш-чабыш,

Юк ла, яшәү берөзлексез туйдан тора.
* * *
Бу дөньяда бары да кыска гомерле,

Күр син әнә учактагы күмерне —

Әле генә ялкынланып яна иде,
Күз алдында пыскый-пыскый сүрелде.
* * *
Ыслый-ыслый син мине гел котырттың,

Йөрәгемә шик-шөбһәле ут төрттең —

Синең кебек әверелмим шайтанга дип,

Бакчама чыгып бер чәчәк утырттым.
* * *
Бу башымнан үтте бик күп кыраулар —

Чәчләремнең агаруы шулардан.
И Гарифҗан, инде хәзер нинди файда

Чәчең нигә агаруын юраудан?!
* * *
Күп яшәдем ахры инде дөньяда,

Туйды ахры инде миннән дөнья да.

Алай дисәң, дөнья иске искесен дә,

Туып килгән кояшлы көн өр-яңа!
* * *
Картаюлар шул буладыр, күрәсең,

Төшләреңдә әллә ниләр күрәсең,

Начар төшләр кермәсен, дип кичләрен

Кат-кат укып ятам «Әлхәм» сүрәсен.
* * *
Үтте гомер, уңга-сулга карамадым,

Золым белән ерак булды араларым,

Илдә инде башка җилләр исә бүген —

Коллары без шул имансыз замананың.
* * *
Күрәсең, бу бер уртакул түрәдер,

Бик биектәгеләрне тик күрәдер,

Түбәннәргә өстән карап, бәйдәге

Усал эт күк котырынып өрәдер.
** *
Картайгач та яшәүләрнең мәгънәсе бар

(Өлкәннәрнең сынау узган кәгъбәсе бар!),

Аллаһының үз кәгъбәсе булганнарны

Җәннәтенә кертәм дигән вәгъдәсе бар!
* * *
Бар әле, бар шашып дөнья куасы —

Бар бит әле оныкчыклар туасы!
Уйланам да, барысына әзер мин, дим,

Җитәр микән тик йөрәкнең куәсе?..
* * *
Кайчакларда карыйм көзгегә мин,

Уфтанма ла, әле көз генә, дим,

Көзнең була алтын чаклары да,

Алтын көзең җитәр, түз генә, дим.
* * *
Сөбханаллаһ, күз тимәсен, күр син, ә,

Нинди кызлар үсеп килә күршедә —

Илле ел гомерне иңнән алып ташлап,

Гашыйк булыйм мәллә, димен, берсенә!
* * *
Керфекләрең чәчләремне тарасын,

Кояш булып балкып торсын карашың,

Тик мәхәббәт назы гына якынайта

Өзелеп сөйгән гашыйкларның арасын.
* * *
Була үтә яраттырган чакларың,

Бик яратып карап торган чакларың,

Бу арада әллә нигә бик ешайды

Шикле итеп тамак кырган чакларың...
* * *
Кабызыйм, дип, җаныңда наз учагын,

Чәчәк ташыдым тутырып кочагым,

Салкын җанга булмый икән ут кабызып,

Барысы да әрәм китте, пычагым.
* * *
Әллә нинди хәйлә-тозак корсаң да,

Йөрәкләрне бер-берсенә орсаң да,

Бозлы җанны булмый икән эретеп,

Йөрәгенә утлар ягып торсаң да.
* * *
Минем кебек януларга кемнәр чыдар —

Күлгә чумсам, күлнең суы кайнап чыгар,

Ә югыйсә араларда киртә дә юк —

Гомер үткән, син дә сыңар, мин дә сыңар.
* * *
Кояш чыга һәркөн саен иртән,

Былбыл сибә дәртле җырын күктән,

Таң җилләре сыйпап үтә биттән —

Бәхет өчен нәрсә җитми бүтән!