КЕМ БИРГӘН СОҢ БЕЗГӘ ОЧАР КАНАТ?

ТӘҮБӘ СОНЕТЛАРЫ
Ак-карадан торган бу дөньяда Каралмыйча ничек яшисе?—
Ак сыйфатлар алып яшьнисе?!— Ымсындыргыч фаллар торса алда?!
Йокламыймы шайтан дигәннәре, Караны да ап-ак күрсәтә, Аклыкларга каршы өсләтә,
Баш өстендә оча тилгәннәре...
Аллаһыдан ярый Коръән иңгән, Кешелек тә шуңа бик кинәнгән, Аллаһ сүзе булса иң алдан.
Юлым якты, көнем тыныч үтә, Аллаһ сүзе булса иң алдан. Каралыклар миннән читкә китә.
Хәерлегә юрыйк бар зшләрне:
Яхшы яман—бар да Аллаһыдан.
Дога кылып сорыйк Аллаһыдан Бары яхшы изге гамәлләрне.
Яманлыклар, яман бер чир кебек.
Бик тиз йога, кирәкми тырышу.
Яхшылыкка кирәк гел тырмашу.
Күңелләрне пакьлик без иң элек.
Изге эшләр белән күңелләрне пакьлик, Әхлаклылык, иман нурын яклыйк!
Яшәүләре булыр бит тынычрак.
Савапларны күбрәк эшли алсак,
Яшәүләре булыр бит тынычрак.
Җир йөзеннән юылыр кер-пычрак.
Резина МӨХИЯР—шагыйр». ниымх ‘Тшңн •*“*"«
Һ.6. китап/шр авторы. Чаллыда яши.
41
РЭЗИНЭ мехияр
***
Тагын бер көн китә тарих төпкеленә, Бүгенге көн җирдә тагын ниләр булды. Күпме аналарның күңелләре тулды,
Күпме гамәл кылдык Аллаһ хөкеменә?
Гамәлләрнең(кылган) ниндилеген уйлыйм: Кайсы газап өчен, кайсы савап өчен,
Их, беләсе иде савапларның көчен!
Белер өчен, уйланудан туймыйм.
Гомер буе күпме гамәл озатканын, Газапкамы, савапкамы ук атканын— Барсы өчен килер җавап тотар бер көн.
Уйландыра бик еш кайтып кабат-кабат, Барсы өчен килер җавап тотар бер көн. Кем бирер соң безгә шунда очар канат?!
Шайтан керә төрле кыяфәткә,
Күпме кеше сизми дә азганын.
Азып йөреп ныклап бик тузганын, Дучар итеп башын бер горбәткә.
Адашуы җиңел, туры юлга Кире кайту, ай-һай, бик тә авыр; Үзгәргәчтен синең йөрәк-бавыр, Кереп баткач сазлык—пычрак суга...
Зур ихтыяр, иман көче кирәк,
Иман гына адашканга терәк! Иманыңа кайту—ул зур җиңү.
Коръән барыр юлда маяк булса, (Иманыңа кайту—ул зур җиңү) Кеше дигән сүзгә лаек булсаң.
Яшь вакытта гомер алда кебек: Вакытның да кадерләре булмый, Кеше өчен әҗерләре булмый.
Күпме вакыт үткән чәйнәп чүбек.
Кадерләре арткач вакытларның, Тауга менеп җиткәч, син беләсең, Артка карап, шуны да күрәсең: Дәрәҗәсе китә ваклыкларның.
Уфтанасың таудан төшкән чакта, Коры җилләр булса тик кочакта: Тормыш юлым үткән дип ни хакка?!
42
Сорау туа, башта уйлар кайный:
Тормыш юлым үткән дип ни хакка?! ..Азан моңы... кушылып кошлар сайрый.
1НАТ?
Һәрбер чорның үзгә матурлыгы.
Яшь чак үтте диеп һич уфтанмыйм, «Кире кайтыйм»,—диеп ник укталыйм: һәрбер чорның үзенең зурлыгы.
Безгә язган ике гасырның да Үзгәрешле шундый күп еллары.
Меңгә тармакланган зур юллары— Ак-карасы ике гасырның да.
Авыр булса булды күчешләре, Җәмгыятьнең кискен кичешләре:
Безне нидер тотып торды кебек.
Читтән чиккә артык ташланмадык, Безне нидер тотып торды кебек, Шөкер, Аллаһ безне ташламады.
Үтте еллар. Артта күпме юллар.. Барсын колачлаган тәкъдир-язмыш. Өстәлгәндер тагы аһ-зар, каргыш. Тар сукмаклы куе чытырманнар.
Алга адым... тагын кире бардым, Дөреслекне кат-кат тикшердем: Үз-үземне күпме «өшкердем», Вакыт-вакыт тәмам югалдым.
Кайсы юлны сайлыйм дип торганда, Чарасыздан бик нык баш катканда, Аллаһының тиде ярдәмнәре.
Авырлыкны җиңдем шуңа,шөкер, Аллаһының тиде ярдәмнәре,
Шуңа хәзер әйтәм кат-кат зекер.
Бар явызлык хәмердән ул чыга, Шайтан күптән инде аны белә. Адәмнәрнең иманнарын телә, Имансызлар берсен-берсе чага.
Туу-үлү, килү-китү... көннәр Исерткечсез үтми шартласаң да, Иманыңны күпме якласаң да. Исерткечнең эчләрендә җеннәр:
Адәмнәрне тәмам аздыручы. Кешеләрне юлдан яздыручы И Аллаһым, күрсәт туры юлны!
Аунап ята адәм актыклары,
И, Аллаһым, күрсәт туры юлны! Җирдә юктыр җанның артыклары!