ШИГЫРЬЛӘРЕННӘН ҮРНӘКЛӘР

* * Кафәсендә17 18 былбыл аглар, гяһ көләр. Кяһи сайрар, кяһи яшьләрен түгәр Без дәхи былбыл кеби улдык гамии. Кяһ мөнәҗәт, кяһ яшем акар һәмин Пәнҗәрәдә гөлләреңез чук дорыр. Иллә бездә һич берисе йук дорыр. Йибәренләр безләрә гөл данәсе. Үсәр ирсә сезне күрәм анасы Ки былбыл булу бән һәркөн Ходаның зикрине1 әйтсәм Гөнаһымны кичергел дин. Өмид берлән сәнә әйтсәм. Холавәндә бу гариб кол Кяферләргә гарәү булды Дөнскөн җәбер михнәтле. Йөрәке йөз парә булды. Хнкәйәте Ләйлә-Мәжнүн Багдад эчендә улын мәшһүр хәбәр. Ләйлә илә Мәҗнүннең гыйшкы MOI әр ' Кафосендо читлегендә Аглар елар Глмнн УЙЛЫ Кяһи яки һомип һом до Пан жара ДО тәрозодә Гөл дднасе бер гот 18 Зикрине сүзләрен. догаларын. Сон.» магта} X о д а я ә н д.» хода I a рнб иленнон аерылган. Г a р а ү каршы торучы Пар.» кисәк Ходы холкы Kali и кайда Бер мөгаллим вар иде анда олы, Ки мөселман, ки әдәпле ди холы . Ләйлә вә Мәҗнүн дәхи анда мәгәр. Гыйлем укырды бер-берендән бихабәр. Йите елга тикрү анда иде. Кани ул мәгъшук-гыйшык канда иде. Чөнки ирде Мәжнүнә ул котлы дәм. Тулды күзе йәшилә вә күңленә гамь. Бакты Ләйлә йөзенә, күз ирмәде, Аны кем ул күрде, кемсә күрмәде. Күрде бер көн ки нигярин' мөшкүбуй, Ултырыбдыр каршысында хуб вә руй. Гашыйк улды китте җөмлә җан. вә дел, Калды хәйран кем дөкәнде кал вә кыйл. һәм нишиннәр белде Мәҗнүн халине. Галәмә фаш иттеләр әхвалине. Чөнки дөшде бу хәбәр халык телинә. Мәгълүм улды җәмлә Багдад иленә. Ләйләне мәктәптән алды атасы, Мәҗнүн улды җанын уда атасы Андин ундин Кайее иде Мәҗнүн ады. Мәҗнүн улды бәгъдәзан Кайес ады. Кемдә кем йуймады гыйшка адыны. Йазмады җанында мәгъшук дадыны, Ләйлә гыйшкы Кайси мәҗнүн әйләде. Кайес — йуйды, Ләйлә Мәҗнүн әйләде. Аның өчен галәм эчрә ады вар, Җан эчендә һәм күңелдә дады вар Сүз аңышдыр халә Мәҗнүн сүзинә. Килдең ишет, эшенәдер — сүзинә. Гыйшык аңа нитде, саранчамы, нидер. Дыңла имди халин Кайесә нидер. Чөнки Ләйлә гыйшкы дөшде Мәҗнүнә. Белмәс улды көндүзин19 20 кем. кәнди нә 19 Нигярин рәсемен Мөшкүбуй- хуш исле май сөрткән. Руй йөз. Җөмлә бөтен. Кал — әйт Нишиннәр—өлкәннәр. Уда утка. Ундин әүвәл Бәгъдәзан соныннан. Ады исеме. Мәгъшук — гашыйк. Д а д ы н ы турылыгын. 20 Кәндүзин гакылын Кәнди нә шәһәре кайсы Й а к а р ягар Мөдам — өзлексез Нигъмәт ризык А д — исем Гыйшык эчендә йакар улды көнд^зин. Канча вә бакса күрерде дуст үзин йөзин. Ләйлә гыйшкы җанда чөн тотты мәкам, Ләйлә улды, тәсбихе улды мөдам Йөрийәчәк юлдашы Ләйлә иде, Ултырырса һәм ише Ләйлә иде Йиәчәк Ләйлә иде нигъмәт аңа. Сусаса Ләйлә иде шәраб аңа. Эче-тышы Ләйләдән тулмыш иде. Ләйләдән Мәжнүнә ад улмыш иде Чөнки Мәҗнүн дигешер улды Ләйләйә, Ләйлә ады дүнде1 бу гиз Мәйүләйә. Ләйлә-Ләйлә дидеке Мәҗнүн деле. Телә Мәүлә килдекитте мөшкеле. Бәс бу гыйшыкның мәгъдане ул чөн дорыр. Кәндине кәнди, сүәр, мотлак дорыр Мисле булды гыйшкы Мәҗнүн күрдеки. Ләйлә дип, гыйшкына җанын вирдеки. Гашыйк-мәгъшук эчендә ушбу наз. Падишаһның сәййәридүр бу гиз ураз. Бәс анык гыйшкы килер каршыңыза. Гашыйк булгыл, кем баксын ул йөзә! (Моннан соң поэманың сигез юлы фарсыча язылган. М. Ә искәрмәсе) Текстларны Марсе ib Әхмәтҗанов әзерләде.