РӘСҮЛНЕҢ ҖИРГӘ КАЙТУЫ

Тик җаи гына...
Туган йортым, тагын кайттым сиңа, Белмим инде нәрсә иләвем. Ак кәфендәй ак кар сарган сине. Йомылганнар тәрәз-күзләрсң
Алар инде газиз әниемдәй Миңа мәңге сөеп бакмаслар Ачылмаска күзләр йомылганнар. Томалаш ан ксрфек-канкачлар.
Туган оям. кичер, яшьлек белән. Бәхилләшми-нитми киткәнмен Соңлап белдем, синнән айрылганда Жаның булып чыккан икәнмен
Тәнен сагынып очкан җан шикелле Әйләнәм дә книгам янына.
Кайткан саен күреп ныграк әрним Син битараф инде җаныңа.
«Сүт тә. утынга сат!» —ди кемнәрдер. Белмиләрме икән әллә соң: Күбәләк җан җирли аламыни Гомер кичкән газиз гәүдәсен?!
һәм яңадан кайгың яшәү дә юк. Киткәннән соң аннан бер чыгып. Жансыз калганнарга барыбер инде. Тик җан I ына тапмый гынгылык. .

Угрыга ачык хат
Угры бер гонаһлы. a урлаткан Ун гонаһлы. дигән суз хактыр Таныш тугелләрнсң купесен хәзер Угры итеп курә.ч. ихластыр...
Син дачамның ишеген ватып кердең. Фатирымны басчың берничә.
Исемең Угры синең,
Җисмеңне дә
Чамалыймын үзең күрмичә
Кызыкканың—донья малы икән. Донья малы —дуңгыз каны бит. Китапларны бизләп актаргансың. Арасында акча бардыр дип
Табалмагач, «Хәерче!» дип. мине Сүген киткәнсеңдер, MOI аен Шкаф тулы байлык-хәзинәмнс Үзе саклагандыр Ходаем
Бар байлыгым — шушы китапларым «Кыйссаи Йосыф», «Коръән тәфсире», Дәрдемәнд һәм Тукай шигырьләре - Бар да исән, рәхмәт тешкерс!
У| ры энем, сине урлашырга
Кайсы имгәк, белмим, өйрәткән?-
Ишек каерырга өйрәнгәнсең.
Тик бөртекне
Асралмыйсың икән кибәктән
Әллә юкса Ходай үзеңнеңме
Сукыр иткән күңел күзеңне?
Хәер, күңел күзең күргән хәлдә
Яман юлда йорер идеңме?!
Кеше малына тияр идеңме сип.
Кача-поса йорер идеңме’’ Ә шулай да очра гасы иде. Бер күрәсе иде үзеңне
Тәртип сагы сине тота алмый.
Әллә югын, кире җибәрә?
Карак белән килешүнең юлын Үзебезгә кала эзләргә.
Әйдә әле. үзем ой дә чак га
Килен чык бер. Угры, тартынма: Гәпләшербез фани бу дөньяның Асы 1 кыйммәт 1әрс хакында
Ирек мәйданы. 1991 елның мае
Кемнәр алар Ирек мәйданына «Ачлык» дигән исем иңдерә? Уразаның әҗерен ходай белә. Ач торуның әҗерен кем белә?
Ач кадерен туклар беләмени? Ай-Һай, яман ачның ачуы Заманында алтын сарайларны Бәреп ваткан ачлар ташкыны
Бу мәйданда ачыгучыларны Санау очен бармак җитәдер Ләкин сусау.. Азатлыкка сусау Интектерә инде күлләрне
Эссе кояш баю ягына бара.
Тик койдерә һаман, юк чама.
Сусау кыйный җанны, Ачлыгына
Түзәр идең ничек булса да. .
Су янында суга тилмергәндәй. Азатлыкка сусау ялкыткан. Агыла халык Ирек мәйданына, Үз Иделен даулап язмыштан.
Ач хәлен соң туклар беләмени? Яман була ачның ачуы.
Тик ачлыктан күпкә яманрак Нык сусаган инсан шаукымы!
Шушы шаукым булып, әнә алар, Соңгы чиктә, ачлык белдерә Уразаның әҗере — кыямәттә. Ач торуның — кайчан?
Кем белә?
Из1е теләкләрне кабул кылу Кемнәргәдер кыен ахрысы Ачлар утыра күз алдында сулып. Урталыкта тыгыз боҗра булып. Әйтерсең лә- Ләгънәт камыты...
Аен тапкан Сөембикә
Сөембикә манарасы остсндә әйләнә козгын Икс башлы каракоштай, канаты киң, муены озын.
ӘЙЛӘНӘ козгын, бер урып
тапмагандай куггарыяа.
Эләгүдән курка мәллә ярымайныц урагына''
«Куна торган манарамны ыргак куеп, кемнәр бозды?!» — дигән сыман Соембикә
оегендә ӘЙ ЛӘГГӘ козгын
Шул козгын гел кунгангамы, Соембикә ис гә зошкәп.
Әллә шулай ислен-бөгелеп, Каракошны үз осгеннән селкен агмак булды микән?
Иелгән дә Соембикә.
Аен тапкан Шаг ул шуңа. Аумас очен гасырларга, эләктергән Ай-ыргагын Күкиен зәңгәр кыясына...
Җиргә кайткан пәйгамбәрдәй
Ihdap Юэгеякп
• Мшъраҗ кызу күккә ашу.
Үз илендә рәсүлгә дә Булмаган, дип, хормәг. Ул офыкка каран кит гс Бәхег кошын игән
A icy рәшәгә алданып, Барды да ул. барды Барган саен рәшә күчте, Офык сраг айды.
Күп алданды, бәхег кошын Ин.ГС 1ОГ1Ы.М. диеп.
Ко I гс язмыш Күгәрчен дип. Ана козгын биреп.
Аргач• ia.ilач. бу мосафир Хәзерләде iaii.ni
А гданмас вә алынпырмас Tyiau җире барын
Миг ъраҗ1 кылын.
Җиргә кангкан Пәйгамбәрдәй, ул да Туган гобәгеггә каран. Чыкты кайгыр юлга
Каршылады гуган аны гы. Гази г инасьгдай.
Күзләрендә офык нуры Балкып яиасымаи
Кәрниздәге күгәрченнәр: Голлер-г о гдер-г олдер Бәхег кошлары, ахрысы. Шулар үзләредер
Газиз.гәрешгән айрылын.
Ничек китәр инде
Козә ЛНГ.1 рәсү I игкән. Гомер кичкән җире
Хәрәмләшми торган...
Хәтеремдә: балачакта әти Атландырды атка күтәрен. «Сынатма, дин, улым, бәйгеләрдә. Онытма, дип, гатар икәнең...»
Шуннан бирле корәш-бәйгедә мин. Ыргыламын шигъри чаптарда. Артка калып, булды Гарьләнгәнем. Булгалады алдын чаклар да.
Егылган чак булды...
Ләкин кулдан
Ычкындырмадым мин гсзгегшс. Барган атның башына сугуларын Күреп кайчак йөрәк өзелде.
Әмма күрдем: халкым бүләк элде Ар 1 тап килгән ябай атка да Шуны күреп үскәнгәме икән, Мин аш бирдем, ташлар атканга...
Җиңел гүгел икән ярышулар Сабан I уй да шигъри мәйданда. Шөкер мине халкым яклан килә Кайберәүләр аяк чалганда.
Ярый әле, халкым, сабантуйдай Бәйрәмнәрең ижат иткәнсең Балаларым хәрәмләшми торган Көрәшчеләр булсын! дигәнсең.
Хушлашу
Оя, дөнья.
Миннән соң да
Кошлар очар, дисеңме?
Миннән соң да ир-егетләр Хурлар кочар, дисеңме?
Оя. дөнья, язмышымнан Сиңа кара йон алдым. Кара шәлгә эрләрсең, дип, Алдыңа китереп салдым.
Оя, дөнья.
Үз каберемә үзем
Бер уч туфрак салдым, һәм янә дә киләчәккә Исән-сау китеп бардым.