УЙЛАРЫБЫЗ УРТАК БУЛСЫН!

(оюы егерме ел дәвамында мнн чи1
җирләрдә яшәүче милләттәшләребез
язмышын өйрәндем. Шул макса) ia 6aiii
ак өлкәләрне, республикаларны йөреп
чык)ым. Идсл-Уралнын һәм ( ебер- нец
татар авылларында яшәүчеләр белән
аралаштым, элекке СССРнын iорле
тарафларында) ы шәһәрләрдә гомер
иткән халкыбызның күренекле уллары
һәм кызлары белән таныштым. Эзләнү-
ләр нәтиҗәсендә татар диаспорасы ту-
рында күп кенә язмаларым барлыкка
килде, аларнын бер өлеше заманында бик
тур кыенлык белән вакытлы матбугатта
дөнья күрде, икенче өлеше соңрак аерым
кнганлар рәвешендә дә басылды.
Милләттәшләребез әллә кайларта
снбелен-чәчелеп гомер кичерә. Та тарный
халык буларак саклануы һәм үсүе
аларнын янадан гарнхи ватаныбыз)а
җыелуына бәйлән) ән. 1>у бик катлаулы
һәм читен эш, әмма язучы шул хакта
хыялланмын яши алмын. Кемнәргәдер
ii.ni6p.ii. кемнәр)әдер үрнәк бирер өчен,
әсәрләрендә йөзләрне, меннәрне бер)ә
туплый, аларнын читкә таралу сәбәп-
ләрен ачыклар) а тырыша, бү тән халык-
лар арасында калуның у най һәм тискәре
якларын барлар) а, тнаснөранын мнхн.э-
гләрен һәм бәлаләрен, өметләрен һәм
теләкләре)) белер)ә омтыла. Шундый
ом)ылы)1) coin ы вакыт та мине тагын га
ера>рак илләргә—Алмания, Болгария.
Румыния, Төркиягә сәфәр чьнарды. шул
сәяхәтләр нәтиҗәсендә яна ятмаларым
борынлады.
Әмма хәтер) е би.н авыр таманда
каләм әһленен хәле бигрәк тә авырайды
— әле) е сәфәр чыг ымнарын бер оешма
да күтәрер)ә теләми, инан әсәренә
түләүне гә кайгыртучы >ок. Кннан да
күнелссте нжаг җимешеңне тулы хәлдә
чы) арыр) а бер басма да ашыкмый.
Гәзиг-журиалларда өзек-төтек нәшер
ителгән әсәрнең ин де тәме дә, тәэсире дә
ким була. Югыйсә алар җәмәгатьчелеккә
гулы рәвешендә кирәк, моны
укучы.гардан килгән хатлар да раслап
тора.
«Иөргә безне ятмышлар»нын зур
өзеге «Казан утлары»нла басылып чык-
кач, мина байтак \а>лар килде, шу ларның
һич ю) ы берничәсе матбугатта бастыруга
лаек шикелле. \ темне мактаган өчен
түгел, укучыларны» хисләре, фикерләре
иҗтимагый әһәмияткә ия — алар ■ атар
аңында нинди яралар, сызланулар
барлыгын, сәламәт тормышка ирешү
өчен укучыларнын нәрсә теләт әнлеген
белү өчен дә кирәк. 1агын шуны күрү дә
мөһимдер: милләттәшләребез никадәр
типкегә эләксә дә, әллә кайларта чәчелсә-
сибслсә дә. һаман )арихн ватаны белән
бат лаиырг а. Казаннан нур. рухи азык
алыр>а омтыла. 1у>ан әд.тби-
ятыбызнын таралыш мәйданы кин, кү-
ңелләребез берлеге нык икән. Ләкин без
үзебезне арпак юатырга та тиеш түгел:
хат язучылар — нигездә, өлкәннәр...
«Йөртә безне язмышлар» әсәре ва-
емлы милләт гәшләребезнен ихлас телә-
ктәшлеге. гайрә) күрсәтүе аркасында
язылты. Бу унандан, мнн үземне \лма-
ниятә чакырып кигергән, сәяхәт чыгы-
мнарын үз өсләренә а.пан мөһаҗирлә-
ребенә рәхмәтләремне белдерәм. У йла-
рыбыз. ниятләребез һәм гамәлләребез
киләчәктә дә ургак булсын, чөнки без
бары шулай тына татарны күгәр.) һәм
яшәтә алабыз.
Кечкенә хезмәтемне зур итеп кабул
иткән, матур теләкләр теләгән уку-
чыларыма чын күңелдән рәхмәтләремне
юллыйм!