Азат Вергазовка — 60 яшь

Пенза өлкәсенең Псверкин районы Карновар авылында укытучы гаиләсендә туа 1937 елда аларның гаиләсе Татарстанга күчеп килә һәм хәзерге Зелснодол районының Зур Карауҗа авылында төпләнә 1949 елда Л Всргазов Казан дәүләт педагогия институтына укыр га керә 1951—54 елларда Совет Армиясе сафларында хезмәт итә 1970 елда А Вергазов Зеленодол шәһәренә күчә һәм шуннан йөреп Казандагы 36 һонәр-техника учили щесендә укыта. Казан телевидение студиясенең әдәби драматик редакциясендә өлкән редактор (1974—1985) булып эшли Хәзерге вакытта ул Зелснодол шәһәрендә ■Аҗаган» исемле яңа әдәби -нәфис журнал чыгаруга көчен сала Азат Всргазов әдәбиятка мәктәп дөньясыннан килеп керде Егерме биш еллап балллар тәрбиялә тәндә кыннар ни сөйли» (1976), колхозлашу чорының драматик вакыйгаларын тасвирлаган ■Ташу» (1979) яшүсмерләр тормышыннан «Уяну» (1984) повестьлары донья күрде Азат Всргазов — 1984 елдан СССР Язучылар берлеге һәм укытканда ул күп сандагы шигырьләрен хикәяләрен язды. Алар вакытлы магбугат битләрендә дә. аерым җыентыклар булып та басылып чыкты Соңгы елларда һөнәр училнщссе тормышын чагылдырган «Дул