ШИГЫРЬЛӘР

Кем жаннары яши икән бу шәрә далаларда, туңып каткан урманнарда һәм салкын һаваларда ’
Киләчәге нинди икән бәсләнгән ти|мжләрнең. кырау алган миләшләрнең, өшегән йөрәкләрнең'
Нинди көчләр агыла соң бу биек, соры күктән’
Ник көтеп алган көннәрнең матурлыклары беткән
Нәрсәләр чик куяр икән заман ЯЛ1 ыш.тарына * Шыксыз карлар кардәш мәллә кеше язмышларына *
Буш далада, зур дөньяда ■ярык эзли кешеләр, югалып калган юлларны яңа карлар түшиләр
Чаң сугалар иске манарада, төгәл башкаралар бу эшне вакыт җиткәч, кемдер < орый кебек сәгатегез, ЯГЪНИ, дөресме?
Чаңнар сугып жирне сискәндереп, яңгыра!ып заман һавасын дөресләргә иде намусларны'
Хндый чанны каян табасын"
Камил МОСТАФИН < IW.32) шагыйрь гатор /|-м‘ РУС темренд» <һ,пь» күрмә йисгэм нкын китап авторы ЧилаЯгйа «ши
Бер ышаныйк әле әйдә күз яшенә
Чүп чар оча юллар буйлап, кырлар буйлап, нишлисең бит. түзик әле.— җил чыккан шул. киртәләрне генә түгел — иске-москы капкаларны, терәкләрне ыргыткан шул
Ә йөрәктә бүген сагыш белән бергә, тагын нидер - офтану да. үкенү дә. Тырыштык та. тырмаштык та. сугыштык та. бу хурлыклар, бу гарьлекләр безгә нигә?!
Офтаныйк та. үкеник тә. хурланыйк та,— әнә шулай яңарсыннар безнең хисләр, яңарсыннар туган якта, туган илдә кара төсләр, кызыл төсләр, яшел төсләр!
Уйланыйк та. талпыныйк та. кузгалыйк та, алга сөрик гади һәм саф теләкләрне.
бер ышаныйк әле әйдә күз яшенә жәллик әле. санлыйк әле йөрәкләрне'
Кооператор.— кыю кеше.— вокзалларны алган биләп: ул халыкка товар сата, ана бнк күп акча кнрак
Ул. елмаеп, күзен кыса һам сикертеп ала кашын
— Яшәрбез, тик язмыш безне акчабыздан аермасын!
Ә карт бабай урамнарга, мәйданнарга чыгып китә, безнең усал заманадан һаман изге эшләр кета
Ул бик тыйнак ил алдында иеп тора бүген башын:
— Түзәрбез, тик язмыш безне ипи тоздан аермасын...
Ә йокысын җуйган шагыйрь шигырь яза янып көеп, кемнәрнедер каргап, сүгеп, кемнәрнедер мактап сөеп
Сөйли кулын селти-селти (ә йөрәге тибә ярсып).
Яшьнәрбез, тик язмыш безне иркәбездән аермасын!
Очты башлар. Йөрде җирдә җәллад, йөрәкләрне күмеп.
Тик кан аша. зар һәм ялган аша гел калыкты өмет.
Менә дигән ирләр Төсләре дә инде чыккан истән.
Үзләре юк. юлда эзләре юк.
өметләре исән
Шәүләләре тузан булып оча. көзге җилләр бәрсә...
Тузан түгел, томан түгел икән өмет дигән нәрсә.
Тынган дөнья буйлап сагыш йөри, йөрәкләрне өтеп.
Исәннәрнең күз яшьләре аша карап тора өмет
Коллар
Дәһшәтле ташкынга әйлпнде коя халык. тын халык
ttaabvrp
Байракларны коллар күтәрәләр, чыгып шашкан, тенге урамнарга, күгәрәләр җилфердәтеп җиллә манып аккан канга
Байракларда иң кирәкле сүзләр, байракларда изге, якты сүзләр, а кол жиннар корыч ихтыярлы, салкын канлы ирләр
Үз сүзлеләр! Алар ябырылып тыкрыкларга, мәйданнарга тула Үткен хәнҗәр колы' Аңа каршы сүз әйтмәсен Сулла’
Пистолетлар. автоматлар колга* Колның күзләрендә ләгънәт. нәфрәт, уйларында мәхшәр, ахыр заман, йорәгендә ләззәт
Ишелгәндә өйләр, илләр, күкләр, юнәлешне күрсәт кенә колга, ул ташланыр, кирәк булса уңга, кирәк булса сулга.
Кол ташланыр, киеп ак мундирын яки кара, иохы кожанкасын эшен эшлән йөрер:
кирәк булса атып.
кирәк булса асып
Эше беткәч һәм вакыты җиткәч.
ул кулларын юар.. Байракларны коллар күтә|>әлор
һәм таптыйлар коллар
Күңелләр
Без алла иткән кешеләр таптап үткән аларны.
( афлыкларын кем кайтарыр' Яңгырлары зәһәр бит
< агышлары бигрәк тирән,
язмышлары каһәр бит
Күңелләрнең күге биек кониәр генә санаулы. н замана, күтәр алс. күтәр алс аларны*
Үзгәрәбез Үзгәрешләр котылу түгел әле Иманыбыз да яңара. НИШЛӘТ ик күңелләрне '
Аптырап, сизеп торабыз иң кабахәт ялганнар күңелләрнең бизәкләрен, үзәкләрен алганнар
Бу күңелләр яңа чорда шатлыкларын табармы ’