Туган ил

И туган ил, и матур ил, Калдың бездән еракта, Калсаң да бездән еракта, Күңелдә син һәрчакта.
Суың тәмле, кырың ямьле, Шифалы һаваларың. Сугышларда дан казанды Синең батыр улларың.
Искә төшә җәйге таңнар... Рәхәт иде ул чаклар, Бүген дә әле янадыр күк Без кабызган учаклар.
Искә төшә бәйрәмнәрең, Табыннарың, казларың.
Бер карауда гашыйк иткән Зифа буйлы кызларың...
И данлы ил, и шанлы ил, Син минем туган илем, Киткән чакта эчкән суың Тәме авызда минем.
И туган ил, и матур ил, Нур күмә калаларың, һәр иртә-кич сине, илем, Сагына балаларың.
Безне озаткан сукмакларны Капламасын үләннәр, Яз кайтмасак, көз кайтырбыз, Сез көтегез, сөйгәннәр!