УКУЧЫНЫҢ КҮҢЕЛ ДӘФТӘРЕНӘ

Монгол мәкальләре һәм әйтемнәре Кара төннәр узгачтын ак карачкы куймыйлар. Сүздә акыллы, ә эштә юләр Каргага аткан угы керпегә барып тиде Дәшми торган юләрне акыллы дип беләләр Акыллы учак кабыза, юләр казанга карый Аттан төшеп, ишәккә атланды Яхшыны күрсә, ишәктәй атлый, күбәләк булып, яманга куна Син аңа ит каптырасың, ә ул кулыңны тешли Якын дус — бетмәс байлык Байның алтыны якты, ә эшләре караңгы Көтүне бүре баса, ярлыны байлар талый Бүре авызы һәрвакыт канлы Син аңа кул бирәсең, ә ул терсәктән тота Ышанычсыз кешенең ни сәйләнен тыңлами Кайнар су белән юган кер чистарак була, бергәләп д 1 IITKJN эш — гадел дә һәм дөрес тә Сабый балага сот кирәк. яшә\ өчен хакыйкать Дөреслекнең көче зур Эшең хак икән, дошманнан курыкма Куяннан көчсез, саклык та тауларны ишә а.ш 1г күрке чибышта узу. кеше күрке - хак