Латыш халык мәзәкләре

ЯХШЫНЫ ГЫНА ЭШЛӘҮ

Кызының кияүгә чыгарга ашыкмавын теләгән бер агай әйтә икән:

• Кызыкаем минем! Иргә чыгып кеше, әлбәттә, яхшы эшли. Әмма кияүгә чыкмау — аннан да яхшырак.

Кызы аңа болай дип җавап бирә:

• Алайса, әтием, мин яхшыны гына эшлим инде. Аннан да яхшырагы бүтәннәргә калсын.

СЫЕР ҮЛГӘЧ

Борын-борын заманда бер крестьянның хатыны үлә. Кайгырып-сагышланып яши дә тол ир, ниһаять, тынычлана. Бераз вакыт үтүгә, моның башына тагын бәла килә бит: сыеры егылып үлә. Кайгысы акылдан язарлык була крестьянның. Бик озак вакытлар һич тынычлана алмый газаплана.

Көннәрнең берендә аңа күршесе керә дә шулай дип сорый:

• Хатының үлгәч бу хәтле үк хәсрәт кичермәгән идең бит, ә сыерсыз калгач — үзең үләрлек хәлгә җиттең. Ни хик­мәт соң бу7

Крестьян җавап бирә:

• Хатыным үлгәч миңа бүтән егермеләп хатын тәкъдим иткәннәр иде. Ә хәзер исә миңа беркемнең дә сыер бирергә теләгәне юк.

ЭШТӘН КАЙТКАЧ

Беркөнне хуҗа яңгырда баштанаяк чыланып, бик соң гына эштән кайта. Хатыны бик шатланып әйтә иренә:

• Синең, картым, естең-башың барыбер юеш инде, бар әле, су да алып кер миңа.

Ире чиләк алып чыгып китә, су кайтара, аннары шул суны хатын өстене сибә да әйтә:

• Менә хәзер син дә юеш инде, бар, су алып кайт!