МАРИ МӘКАЛЬЛӘРЕ ЬӘМ ӘЙТЕМНӘРЕ

1 Көтүне бүре көтә, ә сөтне мәче саклый. Атын җуйсаң, йөгәнен дә ташла. — Утны ут яндыра алмын. Чучка үз бөересен күрми. Ана күңеле — якты кук йөзе. Эт уз коерыгын тешләми. — Тиресе тегеп куймаган: кечкенә зат зур була. -- Беренче урган көлтәне иң соңыннан сугалар. =■ Агач агачтан үсә. — Койрык баштан олы була алмый. = Бәйләп куйган атның юлы казык тирәли генә. Олыдан курык, кечедән оял. — _ Шапшак пакълыктан курка. — Юлчыга — гол, өйдәгегә — өй. — Буена курә киеме. - Җылы яраткан — салкынга түзмәс. — _ Кем кулында дилбегә — шул каккалый да ала. Энәсе кергән урынга энә күзе дә керә. Савытыннан эчерә, ә сабы белән кыйный. — Үзе туры, күңеле кәкре.