ТУГАН ИЛ

(Җ Ы р)
Туфракларың юмарт, мул азыкка, Җир асларың тагы шундый ук; Тугайларың тулган байлыкка, Урман, елгаларның саны юк.
Көрәшләрдә җиңеп чыккан, Саф корычтай чыныккан — /Минем данлы ватаным! һәр көн торып иртә белән, Каршылыйбыз иркәм белән — Коммунизм ал таңын!
Синдә иркен, синдә киңлек, Синдә рәхәт, туган ил!
Синдә шәфкать, зур мәрхәмәт, Синдә бәхет, туган җир!
Иделләрең тирән, киң диңгездәй, Диңгезләрнең чиге күренми; Тауларыңның башы күккә тигән, Төнбоеклар бизи күлеңне.
Каналларың тәмам булгач, Зур суларың буып куйгач, — Минем данлы ватаным! Ком буранын кире кугач, Сахраларың дымга туйгач, — Гүзәлләнер ул тагын! Анда инде бөтен җирең, Бакча булыр, туган ил! Анда инде табигатең, Сокландырыр, туган