УҢЫШ БҮЛГӘНДӘ 

Котлы булсын, Уңыш бәйрәме — дип, Колхозчының кулын кысканда, Председатель рәхмәт әйтеп тора Чын күңелдән якын дусларга. 
Чират җитте менә, Ат караучы Мәхмүт картка бодай төялде, Кабызганда шофёр машинасын Капчыкларга карап сөйләнде: 
— Мәхмүт бабай, эшең яхшы икән, Уздыргансың ахры барысыннан, Чыдар микән диеп куркам менә, Тәгәрмәчләр бик нык басылган. 
— Шелтәләмә мине, Иптәш шофёр! Авыр булган өчен бу йөгем, Хезмәтемә тигән өлешемне Кабул итеп алам мин бүген.