Поэзия

ӘХМӘТ ИСХАК

★ ӘФӘНДЕЛӘР, САТАШМАГЫЗ! 
Без өйләргә кайткан идек

Биш ел элек бу юлдан, —

Кем — Венадан, кем — Прагадан,

Бик күбебез — Берлиннан.

Кайткан идек тар-мар итеп

Дошманны үз өнендә,

Кабат торалмаслык итеп,

Кулын сузалмаслык итеп

Безгә каршы гомердә.

Үткән идек сугыш эзе

Әле исән җирләрдән, —

Яндырылган авыллардан,

Җимерелгән шәһәрләрдән...

Биш ел элек!.. Хәзер монда

Җимерек биналар урнында

Гүзәл шәһәрләр тора.

Элеккедән зуррак бар да,

Яхшырак, матуррак бар да, —

Туймассың карап кына!

Ялгыз морҗалар урнында,

Ерактан ук күренеп,

Торалар яңа авыллар,

Чәчәкләргә төренеп.

Без торгыздык һәммәсен дә

Шундый аз вакыт эчендә

Таза, уңай, нык итеп, —

Бер ел түгел, ун ел түгел,

Йөз ел түгел, мең ел түгел, —

Мәңге торырлык итеп!

Дошманнар тагын шуларга

Хыяллана кул сузарга.

Тели алар без төзгәнне

Яңадан җимерергә,

Безнең аяк һәм кулларга

Богаулар кидерергә.
Яный алар сугыш белән,

Ләкин без курыкмыйбыз: —

Сезнең бу хыялларыгыз

Барып чыкмас, юк! — дибез.

Без әйтәбез аларга,

Тере форрестолларга: —

Әфәнделәр! Саташмагыз,

Юкка гына маташмагыз,

Берни булдыралмассыз:

Ничаклы тырышсагыз да,

Никадәр көч куйсагыз да,

Тарихны боралмассыз!

Без — тынычлык армиясе! —

Киң безнең сафларыбыз.

Горур карап алдыбызга,

Без барабыз коммунизмга, —

Йөз миллионнар хәзер безнең

Дус һәм юлдашларыбыз!

Безнең дуслар —

Дунайда, Безнең дуслар —

Кытайда, Берлинда да,

Пхеньянда да, Польшада да,

Вьетнамда да, —

Безнең дуслар — һәркайда!

Барлык илләрдә дә алар

Көннән-көн арта баралар!

Җиңә алмас ул сафларны

Бернинди коралыгыз,

Көчсез аларның алдында

Атом бомбаларыгыз!

Карамый улавыгызга,

Без барабыз коммунизмга!

Якынлаша гомрегезнең

Соңгы сәгатьләре сезнең!—

Белегез сез шуны нык:

Бернинди көч юк дөньяда

Тик бер секундка булса да

Вакытны туктатырлык!