Поэзия

ЖИҢҮ
 
Безнең белән туды ул бергә. Хак эш белән безнең бер көндә. А. Бездән аны тартып алырга ' Көче җитмәс һичбер кемнең дә. 
О Тезләндереп фашист яуларын, Туган йортка кайтып кергәндә, Үбеп, кочып кардәш-дусларны, Шинельләрне чөйгә элгәндә, Хезмәт белән кабат дәртләнеп, йөргән чакта завод, кырларда,- Без уйладык тагын җиңүне, — Тик ул булды безнең уйларда. 
һәм бүген дә һәрбе'р адымда, \ Басуда һәм цехта йөргәндә, Иң түреннән алып йөрәкнең, Юлбашчыга вәгъдә биргәндә, .
 
Рейхстагның кара ташына Штык белән сүзләр уйганда, Кабатладык һаман җиңүне, — Тик ул булды безнең уйларда. 
Яулау өчен яңа уңышлар һәр бурычны алга куйганда, Бцз уйлыйбыз яңа җиңүне, — Тик ул гына безнең уйларда!
 
 
 
 
 
|| ТАСС.Р К • .ач U) .'• •• 6. I Ociuikoj v ■ <  
Айлык әдәби һәм ижтимагый-политик журнал 
л 
РЕДАКЦИЯНЕҢ АДРЕСЫ: Казань, Баумана 19, Дом печати, 4 этаж, комн. 85, телефон 83-45. Хатлар өчен: Казань, почтамт, почтов. ящик 54. Редакции «Совет әдәбияты*. 
Күпме газап, күпме әрнүләр Без кичердек авыр елларда! Без җиңүгә ләкин ышандык, — Тик ул булды безнең уйларда. 
Туган җирне кысып кочакка Саклаганда Идел буйларын, Үтеп аннан дошман җиренә, Эчкән чакта аның суларын, 
ШӘРӘФ МӨДӘРРИС 
МАЙГА Каршымда балкыган кызыл яктылык, Сүрелмәс гүзәллек тарта күңелне. Нурланып шул вакыт, факел яндырып, Ямьле таң, алтын таң ашыга түгелме? Таң аткан. Әйтерсең — җир дә яңарган, һәм карый һәр таныш аңлап хисемне; Стенамда — календарь, шунда аңардан Балкучан кызыл нур агыла шикелле. Нинди шәп, шул таңда халык рухының Шатлыклы җыр булып, яңрап киткәне, — һәм күккә, кичләрен, салют тубының Тасмалап, чәчәкләп, утлар сипкәне! Нинди шәп, шул таңда тугай җиленең, Исерткеч хис биреп, биткә бәргәне! Май бит ул тоташтан, совет җиренең Батырлык, матурлык, яшьлек бәйрәме! Сөйли күк гүзәл таң, бөтен күренеш, Ватанның сугышчан, батыр халкына: — Жиңеп чык хезмәттә, данга күмелеп, Мактаулы, зур эшләр синең каршы- да! Син алдың үлмәс дан көрәш утыннан, Башкарып мөкатдәс, намус бурычың. Сулыйсың син хәзер бөтен урыннан Гөрләгән домна һәм мотор сулышын! Сөйли күк, кайнаган шаулы төзелеш» Кем цехта, кем кырда—шунын барсына: — Җиңеп чык хезмәттә, данга төренеп, Мактаулы, зур эшләр синең кар- шыдя! Нинди шәп, һәрвакыт уй һәм хыял- . нын Чынлыкка әверелеп, җиңеп килгсдй не, -% . Шатланып балкыган юмарт кояш Жг иы» | < һәркемгә нурларын тигез биргәне 1 Нинди шәп, һәрвакыт халык көче-1 нен If Киң булып, зур булып колач җәй-К гәне! ц Май бит ул тоташтан, бездә кеше-^ нен у Батырлык, гүзәллек, шатлык бәйрәме! Нурланып, таң булып, тарта күңелне Минем җир, иркен җир, туган җир генә. Шатланам мин бүген, төбәп күзем- не> Байракта балкыган Совет Гербына! Җырласын җырчылар бөтен тавыщ-j Багышлап дан җырын газиз Ватан!. Ь га. - . Г Сталинга, партиягә, герой-халыкка!,- Узган чор, туган көн, килер заман]?' гау! Май килеп, кырларга хәтфә түшә-ХЯ леп/ > Таң җилен, җәй хисен биткә суласын» Гөрләсен шаулы җыр, данга к үтә, v Регг> Хөрмәтле халкымны — илнең хуҗасын! 
з 
 
М. ИСАКОВСКИЙ 
 
БАСКЫЧ ТӨБЕНДӘ СӨЙЛӘШҮ
 Кичкә кырын, тын һәм коры Матур бер көндә, Сөйләде әби, утырып Баскыч төбендә: Сөйри иде ул чак һәркем Тик үз өлешен. Кайда уйлау бүтәннәрнең Язмыш һәм эшен! — Мин бар эшкә оста идем, Барысын эшләдем: Урак урдым, җирен сөрдем, Чаптым печәнен. Шулай иде ул чакларда Караш һәркемгә: Исән булсаң — тор дөньяда, Үлсәң — кабергә.
 Ашлык суктым, җитен теттем Ял итмичә бер. йөз чакрымнан артыр, бәлкем, Мин суккан киндер. Ә эрләдем мин күпме җеп Бөтен гомеремдә!.. Тик әйтмәде миңа килеп Рәхмәт беркем дә. Ул чак моны көтәсең соң Кемнән аннары? Белә иде үз кайгысын һәр кеше бары: Уз ишеген, мич башын һәм Тәрәз яктысын, Үзе белән гомер иткән Хәсрәтсагышын. Нинди рәхмәт, кемнән көтим Мин соң ул чакта? Уйламый да идем һич мин Хәтта бу хакта. Моны мисал өчен генә Алам мин искә. Караш башка хәзер бездә Эшләнгән эшкә. Бул тукучы, җир сөрүче, Я шахтер шунда, — Син кадерле һәм зур кеше Дәүләт каршында. * Данлы бездә барлык хезмәт! — Бездә кешегә Күрсәтәләр кадерхөрмәт, Карап эшенә.
Кар эрегән, аланнар яшәргән, Көн килде арбага, көпчәккә, Чыпчыклар кояшка исергән, Алмагач күмелгән чәчәккә. 
Тирә-як яз белән җилкенә, һәр җирдә яз нуры кабынган, Зур әтәч түбәдә җилкенә, Тавышы иштелә районга. 
Кирәкме, түгелме, һәркайда Шак та-шык эшендә карт, кече, Аралларын барлыйдыр тугайда , Кыштан ук ялланган көтүче. 
Тәрәзә пәрдәсен җил ала, Булана инешнең ярлары, Балалар кояшка шатлана, Тормышны кайгырта картлары. Әхмәт Фәйзи тәрҗемәсе 

 
М. Исаковский
 Бездә кеше, сөеп эшне, Пөресә янып. Яклый аны — закон, кеше, Ярата халык. Шул хәлләрне күреп бер көн Колхозга кердем. Бик күп кош-корт мин үрчеттем, Бозау үстердем. Менә шундый эш «өчен тик Советлар иле Чакырып алды съездга, дип, Москвага мине. Мин төштәге кебек йөрдем Кремль залында. Эшем өчен иң зур орден Бирделәр шунда. Уңыш өчен бик зур орден Алдым мин шунда һәм рәхмәт әйтте Сталин Халык алдында. Менә кая килеп җитте Минем эш! — дидем. Шул орден күк балкып китте Күңелем минем. Киңәшмәдә мин шул вакыт Аңладым барын: Хезмәттән дә олы бәхет Була алмавын. Нигезе бит бар нәрсәнең Гик хезмәт кенә... Шул әйтергә теләгәнем, Сүзем шул менә... Ә мин инде карт кеше бит, Карт инде артык. Сез яшьләргә боларны бик Белергә вакыт. Фән буенча сез торасыз, Алда сезнең юл. Төрле китап сез тотасыз, — Сездән 
сорау зур. Без озакмы җылынырбыз Кояш астында? Мирас итеп калдырырбыз Сезгә барысын да. Сез тиеш эшли белергә Дәүләтнең эшен һәм тиеш җавап бирергә Сез аның өчен. Сез җаваплы бу кабызган Утлар өчен дә һәм арттыру өчен һаман Аның көчен дә. Чын күңелдән акыл белән, Дәртле, яшь килеш, Ныгытырга сез аны һәм Сакларга тиеш! Сугышларда аның өчен Үлгән батырлар, Күреп аның исәнлеген, Тыныч ятсыннар; Күреп халык яшәгәнне Кайгыхәсрәтсез, Бәлаләрдән бөтен илне Саклаганны сез. Сез йөрсәгез һәм булсагыз Кай гына җирдә, Онытырга юк хакыгыз Бу илне бер дә. Батырлыкка чакырды ул һәм дан эшенә... Бүген сезгә наказым шул, Сүзем шул менә! Әхмәт Исхак тәрҗемәсе