Поэзия

☆ УЛ КИЛДЕ 
йолдызлар җемелдәп, Күк тулып, « Яналар энҗедәй Ут булып. Күк йөзе болытсыз, Чалт аяз. Чәчәккә күмелеп i Килә яз. Бәйрәмне каршылый, Яз таңы. 1 Сагынып көттек бит Без аны. , Ул килде, ерактан, Ерактан, Дан булып, таралып, һәр яктан. Ул килде, дошманны Юк итеп, Оясын туздырып. Хур итеп. | 
НИГӘ ТАНК 
Ул килде, озын юл Буйлатып. Юлында ут, яшен Уйнатып. Ул килде, цехлардан, Заводтан; / Колхоздан, кырлардан Алып дан. | Ул, килде, һәр кемгә, Семьяга — Бәхет һәм дәрт биреп Дөньяга. j Ямь белән тутырды Өйләрне; һәр кемне яшәртеп Җибәрде. \ | Ул килде, зур бәйрәм, Дөньяга, Юлбашчы Сталин Булганга. |/ 
АЛЫП КАЙТМАДЫҢ? 
Күкрәкләргә сулап утлы төтен, йота-йота фронт тузанын. Озын юллар үттек без сугышта Онытып өйнең җылы юрганын. Бетте сугыш, Иркенәйде сулыш, Калдырып без Кояшбаешын, Туган илгә, Семьябызга кайттык. Билдән чиштек, 
— Китмисеңме, әтием? — диләр алар, — «Фронт» дигән җиргә тагын да. Кечкенәсе әйтә, әтием, ди: — Нигә танк алып кайтмадың? Бармадымы әллә үзеңә, — ди — Минем язып салган хатларым? — Бик күп танк сугышып алдык, — . улым, Солдат каешын. Буйсындырып совет тубына. Төзәткәчтен бик зур бер танкны Тупсабызга бастык аяк атлап, Җибәрерсез, — дидем улыма. Шатлык белән ачып ишекне. Без кайтканны бөтен күрше-күлән Бөтерелеп иөри янда хатын, Яше-карты — бар да ишетте. Бала-чага сикергәләп йөри, Сагындык, дип тирә-ягымда. Мунча ягып, Таба кыздырып, Күрше кергән тальян гармонь алып, «Шахта» көен уйный сыздырып.