БЕРЕНЧЕ ЯҢГЫР

Таңнан бирле бүгеп яңгыр ява,

Бер туктый да, тагын сибәли;

Күренеп китә кояш, елмая да,

Соры болыт тагын үрмәли.

Хәле киткән карның: челтәрләнеп,

Иләк кебек булып тишелә;

Кар астына төшкән яңгыр суы,

Баскан саен бата, ишелә.

Тиздән эреп бетәр соңгы карлар,

Елгаларга агып китәрләр,

Җылы якка киткән сайрар кошлар

Кире әйләнеп кайтып җитәрләр.

Җир яшәрер: аны үлән каплар,

Кыр җанланыр — колхоз кырлары;

Кайтып җитәр тиздән җиңүчеләр —

Халыкларның батыр уллары...

Илдә безнең быел бөек бәйрәм —

Муллык, шатлык, җиңү бәйрәме.

Алда күберәк безнең бу тормышның,

Җәй көнедәй, җылы ямьләре...

Май, 1945.