КАҺАРМАН ХАЛИТОВ

Ул көннәрнең ;..ны мәңге онытылмас. Хобэй бирел ;е. Мулпп тез чүкте. Безпец танклар, броняларына десантчылар төркеме утыртып, күп сзпгагы .чапҗур сопкалары аркылы, куе үләннәр белән капланган манҗур үзәнлекләре бу " ла •.. Муданъцаянга ыргылдылар һ •*' СЭП№Ь Яуv .!/• \:i якынлашты. Танклар җитезлекләрен кпметмпчә тауларга ■>?.:?': тузаяга уралып таулардан төштеләр; елганың суларын кайнатып үттеләр. Алариыц тавышларыннан жир селкенде. Алдынгы танк иң биек тауның сыртына челтәч. танк башнясыка сөялгән нлклп лейтенант Халитов. уң кулын алга сузып, төтен һәм ялкынга уралган Мудапьпзян шәһәренә к-у Т әтте_ — Өнә. Харбинның «Арсланнар капкасы* — . ян. Бүген без анда булырга тиешбез! — диде Халитов. Ул бу сүзләрне шундый көчле теләк һәм ыгпапу белән әйтте, безпец беребездә генә дә аның сүзләренә карата шик тумады. БРЗ инде беренче сугышларда ук, Халитов нәрсә әйтсә, шуның буласына ышанган идек. Яи IH гтомандпванпесе Муданьпзяппьт теләсә генә впндп б.»я белән булса да сакларга тырышты. Совет гаскәрләре тарафыннан бу шәһәрнең алынуы Харбпнпың гына түгел, бөтен Квантуй армиясенең язмышың хәл итүен японнар. әлбәттә, бөләләр иде. Шуңа күрә алар шәһәр тирәгендәге алдан хәзерләнгән терәк пунктларга гаять күп сапда гаскәр туйладылар. Ьәм һич нәрсә белән санашмыйча, алар- иы сугышка кертеп тордылар Без дә япон агрессорын тез чүктерү өчен ' Арсланнар капкасыннан, үтәргә кирәк икәпеи яхшы алладык. Шуңа күрә бирел ■ гаять дәрәҗәдә каты сугышлар башланды. Танк десанты булып төшкән өлкән лейтенант Халптовпың взводына каршы гына да японнар бер батальон көч белән контратака ясадьшар. Ул чакта безнең төи кичләребез бик еракта иде ә.ю. Лә-ип Халитов каушамады. — Иптәшләр, безнең һәрбгтшбезгә уиар- унбишәр самурай туры кил >. Соиед сугышчысына бу күп түгст. Патроннарлы кызганмагыз, безгә каршы килгән самурайлар шушы тау итәгеннән ары китэлмәскә тиешләр! — диде ул һәм, сугышчыдан сугышчыга кучей, утны ничек алын бару турыпда киңәшләр ХАЛИТОВ бирде, әле шаян, әле дәртле сүзләр әйтте, күңелләрне күтәрде. Японнар тау битенә ябырылдылар. Менә Злар югары күтәреләләр. «Банзай, бапзай!» дип кычкырулары ишетелә. Халитов кул пулеметын- пак уң якта тезмәдә ята. Аның кара кашлары астындагы кысылган күзләре ут булып ялтырыйлар. Ул ярсып, cfiu-ciir тыя ала. Шул ук вакытта, бу егерме ике яшьлек офицери нинди корыч ихтыяр, никадәр какшамас түземлек. Онә япопнар тауның яртысып үттеләр инде, ә Халитов һаман эндәшми, һаман команда бирми. Без дулкынлана башлыйбыз, тапа бер мппут — һәм барысы да бетәчәк кебег тоела иде. Ләкин соңыннан командирның исәбе никадәр дөрес икәнен күреп, үзебез дә шак каттык. Япон солдатлары һәм офицерларының беренче һәм икенче сафлары безнең көчле утыбыз астында чалгы белән чабылган үлән шикелле киселә. Калганнары кача башлыйлар. Ләкшт кая ул качу! Халитов безне атакага күтәрә һәм без яңадан уннарча самурайларны кисеп салабыз. Безпец җнцү шатлыгыбызга командирыбызның яралану кайгысы моц сала. Солдат өчен сугышта командир чиксез кыйммәт бит., Огәр мөмкин булса, безпец һәрберебез командирның ярасын үзенә алыр иде. Хәер, Халитов яралангач та әвәлгечә дәртле һәм күтәренке күңелле булып калды. Ул сугыш кырыннан китмәде, взводка сугышчан җитәкчелек итүне дәвам иттерде. Японнар, көчләрен туплап, өстәмә подразделениелар китереп, тагып һәм тагып һөҗүмгкүтәрелделәр. Тик без биләп торган тау башына менә алмадылар. Безпец танкларның һап укчыларның көчле утлары астында уннарча үлешләрең калдыракалдыра һаман түбәнгә тәгәрәделәр. Өлкән лейтенант Халитов икенче танкы; яраланды. Бу юлы аның ярасы бпК каты иде Ул инде хәлсезләнә барган кулын алга сузыи. Алга, иптәшләр, алга! Сталин өчен! — дни боерык бирде. ... Без Мудапьцзянпи алдык, без «Арсланнар каикасын»пап үттек. Без, йөзләрчә самурайны кырып, командирыбызның манжуртайларына тамган кайнар капы очен үч алаьг