ӘХМӘТ ЕРИКӘЙ ШИГЫРЬЛӘРЕ

is СТАЛИН 1. Туган плпе ямьләдең спн Азатлык яме белән. Зур көрәштә даулап алган Жицү бәйрәме белән. Сип безнең өмет кояшы, ( ип безнең күз нурыбыз. Жир яцратын җырлый торгап Тантаналы җырыбыз!.. 2. Һәр эшне без синең изге Немец белән башлыйбыз; IIн чокатдәс сүзебезне Вез сина багышлыйбыз. Сип безнең өмет кояшы. Сип безнең күз нурыбыз. Жир яңратып җырлый торгаа Тантаналы җырыбыз!.. ТУРЫНДА ЖЫР 3. Дошманнарны тар-мар итеп I? әртөрле сугы шларда, Каерцдмас канат бирдең спн Безнең омтылышларга. Син безнең өмет кояшы, Син безнең күз нурыбыз. Жир япратып җырлый торган. Тантаналы җырыбыз!.. 4. Без синең йөрәк утыңнан Яшәү көче алабыз; Без синең якты юлыңнан Жир тетрәтеп барабыз. Син безнең омет кояшы, Сип безнең күз нурыбыз. Жир яңратып җырлый торгап Тап та н алы җ ыр ы б ы з!.. НАМУС Минем атам мирас итеп Алтыннар калдырмаган; Минем киләчәгем өчен Сарай.lap салдырмаган. Ләкин шулай булган диеп, Борчылудан ерак мин; Алтынсыз да, көмешсез дә Байлардан баерак мин. Чөнки йолдыздан саф милем Йөрәгемдә намусым — Яшәү юлына матурлык Нуры сибен баручым. Кояш мина кырып түгел, Дөнья миңа ят түгел; Минем намус саф булганга Мин ташландык зат түгел. һәркем мине якын күрә, һәркемнән хөрмәт миңа, һәркемнең якты карашы Алтыннан кыйммәт миңа. Якты минем яшәү өметем, Сүнмәс минем алда нур. Гомеремнең дәвамы булып Яшен уты ялганыр!.. Әхмәт Ерикәй шигырьләре 31 ЮЛ БУЙЛАТЫП Юл буйлатып, тиргә батып Чаптар ат чабып бара. Чаптар атның аркасыннан Кара кан тамып бара. Нишлисен бит, нишлисең бит, Кара кан тамып бара. Г’ Ай артында җилләр җылын, Яшь кызның куцле боек. Ччнки чаптар ат өстендә Аның сөйгән егете юк. Нишлисең бит, нишлисең бит, Апыц сөйгәп егете юк. Өермәләр уйнаганда Җиргә егылган егет. Биек су гы ш к ы рл ар ы н да Күзләрен йомган егет. Нишлисең бит, нишлисең бит, К үзләрен йомган егет. Йолдызлар баткан, ай баткан, Алсуланып таң аткан. Батыр егет күкрәгеннән Таң атканда кан аккан. Нишлисең бит. нишлисең бит. Таң атканда кан аккан. Нишлисең бит. егет үлгән, Пл яши һәм кыз яши. Кызның күзләрендә яши Гнрчек-бәрчек күз яше. Нишли» ен бит. нишлисең бит. Бнрчск-бөрчек күз яше. _ ҮЛГӘНДӘ ДӘ ТЕРЕЛӘМ Мппем үткән юлларымны Җилдән битәр кем үтәр. - Кышын язып салган хатым Яз көпе барып җитәр. > п •4 Сирәк язам хатларымны, Mini язам ашык-пошык. \шыгын язган хатларымны Ашыкмыйча укын чык. Хатлар язын салам сиңа Вакыт бик тар булса да: Ләкин тойгым ихлас минем, Ашыгып язылса да. Шушы ихлас тойгым белән А’т эченә керәм мин. Тойгым саф булганга ахры Үлгәндә дә тереләм мнц. ГАЕБЕҢ БУЛСА... (•пиең сөюең көрәштә Изгелек игсен — диеп. Бәлки шуның өчендер дә Хис таратып йөрмәдем; Йөрәгемне кавын кебек Тел гәл әргә бирм ә де м. Калтыранып әкрен генә Ишек тоткасын тотам: Гаебең булса, амнистия Ясый алмам. —дин куркам... Кантын төштем донья гизен, Суда йөзен, ут йотын. Ишек төбендә торам мин Ишек кагарга куркып. Пнрмн җирдә мәхәббәтне, Ъйгымпы тапламадым. Төрлетөрле кисәкләргә Бүлгәлән вакламадым. Авырлыкны кичердем мин, 1ццле.ч көйде «син» диеп. 32 Әхмәт Ерикәй шигырьләре Солдат кайткан авылына Түрт ел сугышта йөреп. Аталары-бабалары Ку рчәгәннәрне күреп. ^чысын-төчесен татып кайткан. Уткасуга кергән ул: Баршаупы да, Венаны да, Берлинны да күргән ул. Чигәсендәге чәчләре Яңа яуган кар төсле. Чәчләренең һәр төгендә Лары исе бар төсле. К ол х озч ы лар Фронтовики ы Камалап өлгергәннәр; Ойпрсен лә апы бүген Пленга төшергәннәр. Бер минутка ял юк аңа, Чыдап тор, батыр егет; Бер-бер артлы сорау ява, Иң көчле яңгыр кебек. Калмыйлар апыц артыннан, Бер адым да калмыйлар. Түшендәге медальләрне Бар да тотып карыйлар. СОЛДАТ Һәркем апы капшап карый, Үз күзенә ышанмый... Шулай итен солдат мескен Бер минутка бушамый. Апыц да бит авыл хәлен Тизрәк беләсе килә. Балаларын да, иркенлән, Алып сөясе килә. Хатыны да дүрт ел көткән Кавышу сәгатен телән; Икесенә ялгыз калын Гөрләшергә дә кирәк. Нишләсен соң, бер шаярын, Бер көлгән була егет; Бөтен авыл иярен йөри Умарта корты кебек. Тик шулай да җиңел аңа, Читтәге кебек түгел; Ахыры монда һава яхшы, Сулыш алуы җиңел. Күк йөзенә карап куя Гаҗәпләнеп, аптырап: Бу ни хикмәт, туган илдә Йолдызлар да яктырак. син Күнме үрсәм дә гаҗәеп мондый чәчләр үрмәдем. Күпме йөрсәм дә җиһанда мондый күзләр күрмәдем. Син миңа ярдәм бирдең һәм ямь бирдең җисмец белән, Исмсңә, бөек хисемә мин тузан тидермәдем. Мин сиңа ошаш эзләдем. Җир йөзендә юк ошаш. Күпме сөйсәм дә сөюемне сөю дин белмәдем. «Син» дидем дә, яшәдем мин дошманнарга үч итен, Өмет шәме сүнгәндә дә, сүнмәдем, сүрелмәдем. «Сил» дидем дә, яшәдем мин - ут булып, ялкын булып, Үлем явы килгәндә дә. үлмәдем, бирелмәдем.