Үзең ничек чыдыйсыңдыр?

– Тукта, Сөю, кабынма, – дип, – Тигез җирдә абынма, – дип, – Акыл күпме тукый торды...

– Тукта, Сөю, кабынма, – дип, –

Тигез җирдә абынма, – дип, –

Акыл күпме тукый торды...

Ә Мәхәббәт күтәрде дә

Әйтерсең лә ташка орды –

Сабыр канатларым сынды.

Каеннарым яфрак койгач,

Көзнең салкын сулышын тойгач,

Карашларың мине тапты.

Син каршымда елмайганда,

Күкләр зәңгәр, көннәр якты,

Гомеркәйләр шундый татлы.

Бу сөюем – соңгысыдыр,