Китеп кенә торам

Гомер үтә, кеше үлә, имеш...

Ә мин никтер бер дә үлмәм кебек.

Посып калырмын күк, оныкларның

Күңеленә, җаннарына кереп.

Юк, үлмәм мин, коелырмын гына

Яфрак булып агач төпләренә.

Ак бураннар булып дулармын да

Әйләнермен ак кар көртләренә.

Юк, үлмәм мин, түгелермен генә

Гомер касәсенә мөлдерәмә тулып.

Ямансулап җиргә таралырмын,

Таң атканда ак томаннар булып.

Юк, үлмәм мин, җиргә әйләнермен,

Гөлләр тамырына һәм дә гөлгә.

Шытып чыгып, хәер-дога теләп

Зекер әйтер өчен һәрбер көнгә.

"КУ" 9, 2018

Фото: pixabay