Яздан – көзгә

Алтын көзнең соңгы җылы көне.
Түбә кыегына посып, җил тынган.
Күкләр сыек зәңгәр, табигатьтә
Көз ямьнәре көзләрчә мулдан.
Җиңел сулап кырлар тып-тын ята,
Көмәненнән гүя арынган.
Күзен күккә терәп, уйчанланып,
Салкын кышны кочар алдыннан.
Күзем белән дөнья йотып йөрим,
Көзге халәт бераз моң хисле.
Урта яшькә җиткән хатын-кыздай,
Көзнең бизәкләре мең төсле.
Муллык, байлык биреп тереклеккә,
Бу көзем дә бүген хушлаша.
Кышлар, язлар, җәйләр шаулап узгач,
Тагын очрашырбыз, кыскача.

Ф И Р Д Ә Ү С Ә  Б И К М Ә Т О В А

«КУ» 10, 2024

Фото: unsplash