Бер бит кәгазь

Өстәлемдә ап-ак кәгазь ята,

Белү кирәк аның кадерен.

Мин Җәлилгә бер бит сузар идем,

Язсын өчен үлмәс шигырен.

Гади кәгазь азмы шагыйрьләргә

Мәңгелеккә якты юл ярган?

Кәгазь – хәтер, Бөек Кол Галинең

«Йосыф – Зөләйха»сын кайтарган!

Кәгазь тотсам, Такташ искә төшә –

Замананың моңлы шагыйре!

Ни гаҗәптер, киткәч арта төшә

Шагыйрьләрнең җирдә кадере!

Ә урамда күбәләк кар ява,

Бизәк булып куна талларга.

Җаннар күбәләктәй очканлыкны

Шагыйрь җаны кирәк аңларга.

Актан торган бу дөньяга баккач,

Күзләр чагылмавы икеле.

Ак кәгазьгә төшкән шигырь – энҗе,

Киләчәккә илче шикелле.

Шигырьләргә богау салынмавын

Кайсы хәким, әйтче, тыймаган?

Язу – бездән, ә илһамы исә –

Тиңсез бүләк иңә Ходайдан!

Өстәлләрдә сөттәй кәгазь ята,

Белү тиеш аның кадерен.

Мин Туфанга бер бит сузар идем,

Язар өчен үлмәс шигырен...

"КУ" 05, 2018

Фото: pixabay