Сорама

Бу дөньяда табу гына түгел, Югалтулар була — көтмәгән: Шатлыкларны кайгы алыштыра ... Кем башыннан ниләр үтмәгән?! Олы җаннар белән беррәттән, Башкалары куя оч(ы)рап... Нахак белән күзгә-күз карашып, Елый йөрәк кайчак сыкырап... Тыпырчына... түбән, дорфалыкка Бара алмый сафҗан... сызлана... Бер почмагын ачтым халәтемнең, Ә калганын, дустым, сорама. Искәртәсе килә тик шулай да: Вөҗдан бәхәсенә кермиләр: Ишекләрен ачкан саф күңелдә Аяк киемендә йөрмиләр! Көнчелекнең йөзе ак түгел ... юк! Өметкә ул ярдәм итәлми: Бәхеткә үрләгән бөреләре Чәчкә булып ач(ы)лып китәлми.

Гөлия Фәизова. Яр Чаллы шәһәре

---

Фото: vk.com