Шөкер ит

«Мин бәхетсез», — дия күрмә берүк,

Үпкәләмә, зинһар, тормышка.

Бу дөньяга тууларың белән

Рәхмәтле бул тормыш-язмышка.

Алсуланып һәр көн таң атканын

Бисмиллалап каршы алсаң син,

Кызарып кына кояш баеганын

Дога белән озатып калсаң син...

«Мин бәхетсез», — дия күрмә берүк,

Әйтә күрмә, Ходай ишетер.

Уйлан бераз кулсыз-аяксызга,

Сукырларга дөнья ничектер?!

«Мин бәхетсез», — диеп кабатлама,

Булганына шөкер ит әле...

Иң бәхетле кеше сыман көлеп,

Урамнардан балкып үт әле...

Әлфирә Низамова

"КУ" 2, 2015

Фото: pixabay