Татарстанда төрле милләт кешеләренең дус-тату яшәве Россиянең башка күп өлкәләренә үрнәк булып тора

Зур масштаблы бәйрәмнәргә баргач, моның шулай икәненә тагын да инанып кайтасың.Удмуртларның “Гырон быдтон”, мариларның “Семык”, керәшеннәрнең “Питрау” бәйрәмнәрендә булганым бар иде. Ә менә быел урысларның “Караво­н”ын күрергә насыйп булды.   Лаеш районының Никольское авылы ул көнне 20 меңнән артык кеше җыйды. Быел “Каравон” Бөтен­россия рус фольклоры фестивале 25 нче тапкыр уздырылды. Бәйрәмгә Татарстан Президенты Рөс­тәм Миңне­ханов та килгән иде. – “Каравон” – республи­ка­бызның җитди бренды. Бу – безнең гореф-гадә­те­без, тарихыбыз. Ә без тарихыбызга саклык белән карыйбыз. Ки­чә Болгарда зур бәйрәм уз­дырдык, ә бүген биредә “Каравон” үткәрә­без. Мондый ча­ралар рес­публикада яшәү­че халыкны тагын да якынайта. Бу фольклор бәйрәме – рес­пуб­ликаның матур бай­лык­ларының берсе, – диде ул. Бирегә ел саен килүче гаиләләр бар икән. “Бер дә калдырганыбыз юк. Рәхәт, күңелле чара бу. Җаннар ял итеп, төрле милләтләрнең җырларын тыңлап кайтабыз”, – ди Казанда яшәүче Ил­­һам Сафиуллин. Аларга “Казаки России” дип аталучы Липецк бию театрының чыгышлары аеруча ошый икән. Фестивальгә Уфа, Түбән Новгород, Йошкар-Ола кебек чит төбәкләрдән килүче ансамбльләр дә бар. Респу­бликабызның да төр­ле районнарыннан җыел­ганнар. Теләче районыннан килгән “Сударушка” ансам­блендә гармун уйнаучы Рамил абый Касыймов белән бер эс­кә­миягә утырып, ял итеп алдык. – Җырчы кызларны кө­тәм. Автобусыбызны ерак кал­дырдык. Алар киенергә дип кире киттеләр, – ди ул. Абзый урыс көйләрен сип­терә генә. Әйдә, үзебезчә уйна әле, дим. Баксаң, бер нота да белмәгән, музыка белеме булмаган бу абзый­ның Ходайдан бирелгән музыканы ишетү сәләте бар икән. – Биш яшьтә тальянда өй­рәндем. Бер елдан хромкада уйный башладым. Баянда да уйнау теләгем бар иде. Аны бары тик 10 яшем­дә генә алып бирделәр. Әнә шулай, бер­нинди белемем булмаса да, кеше җыр­лаганны тыңлап, көй чыгара идем. Хәзер дә шулай, телевизордан да отып алам, кеше җырлаганда диктофонны кабызып яздырам, компьютердан да тың­лыйм. Баянда уйнау күңелемә ял бирә. Бу ансамбльдә дүрт кенә ел эшлим әле, – ди ул. – Без өйрәнгән инде. Түбә­тәйне салабыз да урыс эш­ләпәсен киябез, кирәк икән, мари, удмурт, керә­шен­гә “әйләнеп куябыз”. Әле мин чит ил музыкаларын да яратып башкарам. Рамил абый кебекләр җи­тәрлек биредә. Никольское урамнары җыр-моңга күме­леп торды. Күңелгә иң ошаганы – кәсепчелек, һө­нәрчелек ярминкәсе булгандыр. Бире­дә җаның ни тели – шуны сатып алырга мөмкин иде. Һәр милләтнең үз милли кием-салымы, йөзек-алкасы, беләзе­ген табып була. Лаешлылар “Каравон” бәйрәмнәре белән бик горурлана. Моны район хакимияте башлыгы Михаил Афанасьев та яшермәде. “Традиция буенча май ахырында Никола Вешний кө­нендә без бирегә – Ни­коль­ское авылына җые­лабыз. Фестивальнең ре­с­пу­блика өчен мәдәни бренд булуы – безнең өчен зур горурлык. “Каравон“ бүген – урыс фоль­клоры, биюе, җы­ры, тарихы һәм йолаларын яратучылар җы­ела торган кабатланмас мәйдан­чык”, – диде ул.

Гөлгенә Шиһапова, Ватаным Татарстан