Ачы мизгел

Ак мамык шәлгә уралып,

Йөгерә җәяүле буран.

Җил капкада адашкан җил,

Колак салып тыңлый урам.

Тәрәз янында карт ана.

Тәрәз төбендә шәм яна.

Көтә ана йөрәк нурын –

Бөркеткә тиң газиз улын.

Яу узганга озак еллар,

Еллар – маңгайдагы сырлар,

Күзләрдәге ачы моңнар,

Йөзләреннән качкан нурлар.

Һәр төн сакта ялгыз ана,

Чү, капканы кемдер кага.

Ашыгып чыга ихатага,

Тизрәк-тизрәк җил капкага!

Бер атлый да бер сөртенә,

Сизми ана кар көртен дә,

Аякларда сыңар ката,

Икенчесе читтә ята...

Өмет сүнгән, ачы мизгел –

Карлар сибә адашкан җил.

Көрт эчендә ялгыз ана,

Ә читтәрәк – Тәртәләре

каерылган Атсыз чана.      

Наҗия Саттарова. Арча

"КУ" 4, 2017

Фото: pixabay