Яшәү хакым
Үксеп елаган шигырь мин – Тормыш Үзе тудырган…
Эчендәге – тышындамы?
Кем генә соң ачылсын.
…Ачылганнар күбрәк татый
Ачынуның ачысын…
Йомшак җиреңне табалар,
Басалар яраңа да.
Шул җирлектә беркемгә дә
Ышанмау ярала да.
Ә мин – ачык…
Калмыйм качып,
Чаксыннар елан булып.
Җайлашып, җылы эзләмим
Хәйләкәр, елдам булып…
Җил, яңгыр, давыл, яшендә,
Кимсетелгәннәр яше дә
Уза йөрәгем аша.
Минем өчен һәр көн – көрәш,
Түгел арзан тамаша.
Уза, уза минем аша
Михнәткә дучар халкым.
Эчемдә – ут, тышымда – ут,
Шул җирдә яшәү хакым.
Үз эчемә йомылмыйм да,
Шуңа әкәм-төкәмчә.
…Мин ачылып, ярылырмын,
Түземлегем төкәнсә.
Әйтмәсеннәр: «Үз бәхетен
Ул вакытсыз сулдырган».
Үксеп елаган шигырь мин –
Тормыш Үзе тудырган…
"КУ" 06, 2017
Фото: pixabay
Теги: шигырь поэзия
Иң мөһим һәм кызыклы язмаларны Татмедиа Telegram-каналындаукыгыз
Нет комментариев