Виолончель

Уйга талган килеш сине тыңлыйм, 
бәгыремне сәер моң изә.
Гамьле башым кинәт чыңлап куйды – 
шаккатыргыч нинди могҗиза!

Чү, теп-тере кеше тавышына
охшап китә кайчак авазың: 
ишетелә тансык әйтелешләр, 
таныйм инсаннарның аһ-зарын.

Шушы хәлдә бүтән дөнья заты 
гүя көйли-көйли эндәшә.
Әллә безгә күкләр тәгълим кыла 
җанга аңлаешлы өн аша.

Тәшвишләнәм йөрәк тибешенә 
ялганучы сихри дулкыннан.
Меңнәр бергә оран сала кебек 
күкрәгеңдә сызлар дүрт кылдан.

Ошбу сергә куәт өсти төсле 
адәм тавышыннан көнләвең.
Ничек болай килеп чыккан, 
диеп сорау бирим инде кемгә мин?

Хәттин ашып гөман итмим әле, 
тормыйм фикер җебен савып та. 
...Уйнак малай, әнә, изрәп йоклый
синең моңнар тулы савытта...

"КУ", 7 (июль), 2019

Фото: http://www.pixabay.com