Татарстан

Эшкә уңган, җырга һәвәс –

Һәммәсенә татар оста.

Йорты таза, тәрәзе саф,

Капкасы киң – Татарстан.

Еракларга шаулый даны,

Татарстан дигән аты.

Очмый калмас йолдызларга,

Исән булса елгыр аты.

Бәйрәмнәре гөрләп үтә,

Иң матуры – Сабан туе.

Күпме генә ясасаң да,

Булмый шуннан һаман туеп.

Яулыкларның чигүлесе,

Атларының җигүлесе.

Их, утырып бер очарга –

Калып торсын «Жигули»сы.

Һәр табында кайнар коймак,

Әче балы, татлы балы.

Ничә өйгә чакырулы –

Берсеннән дә булмый калып.

Күңелләрнең хөр-киңлеге

Бәйрәмнәрдә күренә бигрәк.

Белим дисәң, тирәнлеген,

Тарихына керү кирәк.

Хезмәт, көрәш, җиңү, дисәк,

Бу – халкымның үткән юлы.

Мәңге җирдән алыр куәт

Урак-чүкеч тоткан кулы.

Йөзе балкып торыр һаман,

Битен юса Иделендә.

Яманлык юк бер тамчы да

Ни эшендә, ни телендә.

Җанга газиз, телгә йомшак

Казаны да, Кишете* дә...

Таш диварлар арасыннан

Бер моңлы чың ишетелә:

Сәгать суга манарада,

Вакыт дәшә – туктап калма!

Заманны да әйди-әйди,

Республикам атлый алга.

Эшкә уңган, җырга һәвәс,

Һәммәсенә татар оста.

Йорты таза. Тәрәзе саф,

Капкасы киң – Татарстан!

*Кишет – Казан артындагы авыл.

"КУ" 5, 2020

Фото: pixabay