«Татар кызы» бәйгесе

Меңнәр сине басып алкышлады,

Миллионнар күрми үкенде;

Татар бәйрәменнән дер селкенде

Урал төбәкләре ул көнне.

Таҗларыңда балкый – зөбәрҗәтме,

Фирүзәме, алмаз, якутмы?

Карашыңны тойган мизгелемдә

Туктатасым килә вакытны!

Күзләреңдә – галәм серлелеге,

Һәр ишарәң – нәфис, илһамлы...

Дөнья синдә бөтен милләтемнең

Гүзәллеген күреп сокланды.

Таңга калды халык, хис-тойгылар

Ургылыплар торды, ташыплар:

Яшерен-батырын түгел: әйләнәңдә

Төркем-төркем йөрде гашыйклар.

Идел, Чулман, Җаек дулкыннарын

Җыеп тибә микән бу яшь кан?

Тамырларың кайсы Болгар ханы

Нәселенә барып тоташкан?

Хезмәт сөеп, җырлап, дөрләп яши

Татар кызы, халкым баласы;

Милләтемә, димәк, гасырларга

Барасы да әле, барасы...

"КУ" 07, 2017

Фото: pixabay