Татар көйләре

Татарымның күңелендә

Каян икән бу моң?

Халык җырын тыңладым да

Бер мизгелгә тындым.

Үзеннән-үзе яшьләнә,

Моңга тула күзләр.

Бу җырны бер ишеткәннәр

Кабат кайтып эзләр.

Моң эзеннән мин дә барам

Үткәннәргә таба.

Каршы ала түбәтәйле

Яшьләр, бала-чага.

Кулларында тальян гармун,

Гөслә, думбыралар.

Скрипкада сыздырып,

Гамьгә чумдыралар.

Курай, сазда, кубызларда

Алар тарта, чиртә...

Күңелемне милли җырлар

Сыза кичен, иртә.

Ераккарак, тирәнгәрәк

Моңлы караш ташлыйм.

Иелгән башны күтәреп,

Горур атлый башлыйм.

Атламассың, бәгыреңне

Сыкратса бу көйләр.

Күзләремнән ачы-ачы

Яшьләр тәгәриләр.

Татар түккән күз яшьләрен

Әгәр алсаң җыеп,

Бетмәс алар елгага да,

Дәрьяга да сыеп.

Ә җырларга сыйган бит, әй,

Сүзләр монда артык.

Дәвер аша килә татар,

Сагышларын тартып.

Өзә генә үзәгемне

Җырның гел шулары...

Ул көйләрдә сызылып ята

Халкым борчулары.

Җиңелүләр, чигенүләр

Хатирәсе анда.

Гаҗизләнү, нәүмизләнү

Хисе яши җанда.

Татарымның күңелендә

Каян бу моң, димә...

Киләчәккә горур атла

Һәм башыңны имә!..

"КУ" 4, 2017

Фото: Рамиль Гали