Сөю

Син булмасаң, Җирдә таңнар

Сызылып атмас иде;

Җылы якка киткән кошлар

Әйләнеп кайтмас иде.

Умырзая, бозны тишеп,

Кояшка бакмас иде;

Елгалар, диңгезләр эзләп,

Ургылып акмас иде.

Шатлыклар – булмас, җаннарны

Кайгылар кисмәс иде.

Мәңге яшел карагайлар

Тайгада үсмәс иде.

Мәңге кояш тирәсендә

Әйләнмәс иде Җир дә.

Дөньяларда чәчләр чәчкә

Бәйләнмәс иде бер дә.

Син булмасаң сагышлардан

Йөрәкләр янмас иде...

Булмасаң... тууларның да

Кирәге калмас иде!

"КУ" 1, 2020

Фото: pixabay