Шигъри мизгел

Авыл өстендә болыт

Тора бер япма булып.

Тамчылый башлады кинәт,

Китте күңеле тулып.

Юып алды тузанны,

Чылатты тар ызанны.

Шатландырды сусыл үлән

Аркандагы бозауны.

Ә казларга барыбер күк –

Казлар күлдә су керә.

Тирләп печән чаба идем,

Шәп булды әле зерә.

Үләннәре баш калкытты,

Сафланып китте һава.

Һәр тамчысы дару сыман –

Менә кайда ул дәва!

Агарып калды читләре,

Ахры, йөгеннән бушый.

Бу болыт безнең авылга

Атап килгәнгә охшый.

"КУ" 12, 2019

Фото: pixabay